slider

τα άρθρα που έχουν αυτή την κατηγορία μπαίνουν στον slider της αρχικής οθόνης

Στην τελική ευθεία η πρόταση για τη Βελανιδιά του Κ. Χατζόπουλου

Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου

Στην τελική ευθεία η πρόταση για κήρυξη ως «Μνημείου της Φύσης» της Βελανιδιάς του Κ. Χατζόπουλου

Έναν και πλέον χρόνο από την κατάθεση (7/12/2022) στην Διεύθυνση Δασών της πρότασης της Κίνησης Πολιτών ΔΡΩ για κήρυξη ως «Διατηρητέου Μνημείου της Φύσης» της «βελανιδιάς του Χατζόπουλου», του εμβληματικού αυτού αιωνόβιου δέντρου στο Πάρκο του Αγρινίου, κάτω από το οποίο -σύμφωνα με μαρτυρίες- συνήθιζε να γράφει, να διαβάζει και να στοχάζεται ο Κ. Χατζόπουλος, ποιητής, πεζογράφος και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες διανοούμενους των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, ήρθε η ώρα το Δασαρχείο Αγρινίου, μετά και τη σύμφωνη γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής του Δήμου Αγρινίου, να αποστείλει στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την πρόταση γράφοντας επί λέξει:
«Προτείνουμε την κήρυξη της ως άνω βελανιδιάς ως μνημείου της φύσης, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 1650/86 (ΦΕΚ 160 Α), ως ισχύει, εφόσον αυτή πληροί τα εξειδικευμένα κριτήρια βάσει των οποίων δύνανται να χαρακτηρίζονται αιωνόβια – υπεραιωνόβια δένδρα ως μνημεία της φύσης».

Τα μέλη της ΔΡΩ εκφράζουν την ικανοποίησή τους, εφόσον τελικά όλες οι ενέργειες των μελών της που απαιτήθηκαν κατά τη διάρκειά αυτού του χρονικού διαστήματος (οι οποίες δεν ήταν λίγες σε αριθμό) καρποφόρησαν και με την κήρυξη αυτή θα αναδειχθεί ένα σημαντικό τοπόσημο του Πάρκου του Αγρινίου.
Μετά και από αυτή την εξέλιξη νομίζουμε ότι είναι καιρός ο Δήμος Αγρινίου να δει σοβαρά την πρότασή μας και να αποφασίσει για την δημιουργία – τοποθέτηση γλυπτού του Χατζόπουλου, κατασκευασμένου από μεγάλου μεγέθους κομμένους κορμούς δέντρων του Πάρκου, στον χώρο όπου βρίσκεται η βελανιδιά, ώστε να αποδοθεί στο κοινό ένα λιτό αλλά ουσιαστικό μνημειακό σύνολο, που θα προβάλλει και θα μεταλαμπαδεύει την πνευματική κληρονομιά του Κ. Χατζόπουλου στην πόλη μας.

Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου
Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου

Στην τελική ευθεία η πρόταση για τη Βελανιδιά του Κ. Χατζόπουλου Read More »

Προτάσεις ΔΡΩ για την ΟΧΕ Αγρινίου – Πολιτιστική Διαδρομή

Πολιτιστική διαδρομή

Προτάσεις ΔΡΩ για την ΟΧΕ Αγρινίου – Πολιτιστική Διαδρομή

Στο πλαίσιο της ανοιχτής διαβούλευσης του Δήμου Αγρινίου και της πρόσκλησής του για αποστολή προτάσεων από την πλευρά πολιτών και συλλογικοτήτων, με στόχο τον σχεδιασμό του προγράμματος της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης Δήμου Αγρινίου, η Δρω-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλ/νία απέστειλε τις παρακάτω προτάσεις, τις οποίες εύχεται να υιοθετήσει ο Δήμος Αγρινίου κατά τον σχεδιασμό της ΟΧΕ.

1) Υποδομές και παραλίμνιος κατασκηνωτικός χώρος στην Τριχωνίδα, στην περιοχή του Παναιτωλίου, στον οποίο θα λειτουργεί εργαστήριο γλυπτικής δημιουργίας και Κέντρο μελέτης γλυπτικής που θα φιλοξενεί φοιτητές των Τμημάτων Γλυπτικής των Σχολών Καλών Τεχνών, αφιερωμένο στον γλύπτη Καπράλο, που γεννήθηκε στο Παναιτώλιο και το έργο του δώρισε στην Εθνική Πινακοθήκη και στη Γλυπτοθήκη Καπράλου στην πόλη μας.

 
2) Διαδρομή: τα γεφύρια του Αλάμπεη.
Πραγματοποίηση ανασκαφικών τομών σε τρεις τουλάχιστον θέσεις εκατέρωθεν της ενωτικής τάφρου των γεφυριών, με σκοπό τον εντοπισμό και την αποκάλυψη τμήματος της θεμελίωσης των γεφυριών, έτσι ώστε αυτά να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ανάδειξης της περιοχής και της ιστορίας του τόπου, με τη δημιουργία ομώνυμης πολιτιστικής διαδρομής.

 
3) Πολιτιστική διαδρομή «Αθανάσιος Παλιούρας» (με φυσική σήμανση και ψηφιακή πληροφορία στο διαδίκτυο): Σπηλαιώδη βυζαντινά μοναστικά κέντρα και ασκηταριά Αιτωλ/νίας, η οποία θα περιλαμβάνει:
α) τον Άγιο Νικόλαο Κρεμαστό,
β) την Παναγία Ελεούσα Άνω Μυρτιάς,
γ) τους Αγίους Πατέρες Βαράσοβας,
δ) τον Άγιο Νικόλαο Δυτικής Βαράσοβας,
ε) τον Άγιο Νικόλαο Νότιας Βαράσοβας
στ) τον Άγιο Ανδρέα Χαλκιοπούλων,
ζ) την Παναγία Ελεούσα Μύτικα

4) ‘Ένταξη Πάρκου Αγρινίου στην Ευρωπαϊκή Διαδρομή Ιστορικών Κήπων του Συμβουλίου της Ευρώπης (European Route of Historic Gardens).

 
5) Πρόταση αξιοποίησης και προβολής μέρους του Βελανιδοδάσους Ξηρομέρου περιοχής Γουριώτισσας:
Δημιουργία περιπτέρου ενημέρωσης επισκεπτών εναλλακτικού και θρησκευτικού τουρισμού, στη θέση «Μετόχι» Γουριώτισσας / Διάνοιξη και ανάπλαση παραλίμνιου στη λίμνη Οζερό (Περιοχή Νατούρα) μονοπατιού και άλλων μονοπατιών και ποδηλατικών διαδρομών εντός του βελανιδοδάσου / Πάρκο βιωματικής ανίχνευσης της ιστορίας και εμπορίας του βελανιδιού στη θέση «Φτερόλακκα» Γουριώτισσας.


6) Διάνοιξη και σήμανση περιπατητικής διαδρομής: Δουγρή- ερείπια αρχαίας οχυρωμένης πόλης (αρχαίου Φιστύου)-Άγιοι Απόστολοι Νερομάνας-Πύργος Μουχτάρ.


7) Μουσείο Υδροηλεκτρικών φραγμάτων και τεχνητών λιμνών ποταμού Αχελώου, σε παραποτάμια περιοχή του Ματσουκίου.
– Ψηφιακή αναπαράσταση της πάλης του Ηρακλή με τον Αχελώο
– Τουριστική διαδρομή που θα ενώνει τα τρία σημαντικά φράγματα, τις τεχνητές λίμνες και τα πανέμορφα τοπία που σχηματίστηκαν μετά την κατασκευή τους. Το μουσείο και η τουριστική διαδρομή θα αποτελέσουν ένα ακόμα δημόσιο βήμα για την υποστήριξη της πάγιας θέσης της Αιτωλ/νίας ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου.

 
8) Πολιτιστική διαδρομή: τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία των δήμων Αγρινίου, Μεσολογγίου, Ναυπάκτου (με φυσική σήμανση και ψηφιακή πληροφορία στο διαδίκτυο): Αγία Τριάδα Μαύρικα, Βασιλική Μεγάλης Χώρας, Παναγία Κάστρου Παραβόλας, Μονή Μυρτιάς, Άγιος Νικόλαος Μόκιστας, Παναγίτσα Καλλιθέας, Επισκοπή Μάστρου, Βαράσοβα, Παναξιώτισσα Γαυρολίμνης.


9) Θερινή διαδρομή Λυσιμαχίας
Με αφετηρία την Αγία Τριάδα Μαύρικα, για την δροσιά το καλοκαίρι, παρόχθιος χωμάτινος δρόμος για πεζούς και ποδήλατα με σημεία στάσης και ξεκούρασης. Εξέδρα μέσα στη λίμνη για στάση και ξεκούραση.

 
10) Διαδρομή: Ιαματικά Νερά Αιτωλοακαρνανίας (με φυσική σήμανση και ψηφιακή πληροφορία στο διαδίκτυο).


11) Αναστήλωση ναού του Στρατίου Διός, ανάδειξη και φωτισμός του τείχους με καθαρισμό και φροντίδα του εγκαταλειμμένου αρχαιολογικού χώρου. Το έργο θα συμπληρώσει την ανάδειξη και προβολή του ανακαινιζόμενου αρχαίου θεάτρου Στράτου και του προτεινόμενου Μουσείου Φραγμάτων και τεχνητών λιμνών ποταμού Αχελώου, μέσω των οποίων θα συγκροτηθεί ένα ολιστικό τουριστικό προϊόν στην ευρύτερη περιοχή.


12) Διαδρομή αρχαιοτήτων: Ανάδειξη της αγοράς του αρχαίου Αγρινίου κοντά στον οικισμό Διαμανταίικα (περίπου 1 χλμ δυτικά από την περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου). Ψηφιακή και φυσική σύνδεση της αγοράς του αρχαίου Αγρινίου με τον ναό του Στρατίου Διός, για τον οποίο επιβάλλεται αναστήλωση, καθώς και ανάδειξη και φωτισμός του τείχους με καθαρισμό και φροντίδα του εγκαταλειμμένου αρχαιολογικού χώρου.


13) Διαδρομή: «Χριστιανικοί ναοί σε αρχαιοελληνικούς χώρους» (με φυσική σήμανση και ψηφιακή πληροφορία στο διαδίκτυο): Επισκοπή Μάστρου, Παναγία Κάστρου Παραβόλας, Άγιος Γεώργιος Αγγελοκάστρου, Άγιοι Απόστολοι Νερομάνας, Άγιος Νικόλαος και Ταξιάρχες Μόκιστας, Βασιλική Κάτω Βασιλικής, Βασιλική στις Γράβες του Αστακού.


14) Παρατηρητήριο για τα άγρια άλογα του Πεταλά, κατασκευή ποτιστρών συλλογής νερού και κατασκευή καταφυγίων για τροφή και προστασία τους, ώστε να διασωθούν από την έλλειψη νερού το καλοκαίρι και την κακοκαιρία του χειμώνα.


15) Παρεμβάσεις, σήμανση και πληροφορίες για τα μοναδικά σωζόμενα οθωμανικά κτίσματα της περιοχής Αγρινίου, τον μιναρέ της Μεγάλης Χώρας και τον πύργο Μουχτάρ της Δουγρής. Τοποθέτηση επεξηγηματικών πινακίδων (με σύντομο ενημερωτικό κείμενο) στα κατάλοιπα του μιναρέ της Μεγάλης Χώρας και στον πύργο του Μουχτάρ στην Δουγρή, ο οποίος χρειάζεται παρεμβάσεις και σήμανση. Είναι απαραίτητη, επίσης, η διάνοιξη του μονοπατιού προς αυτόν. Ένταξή τους σε πανελλαδικά δίκτυα οθωμανικών μνημείων.

Προτάσεις ΔΡΩ για την ΟΧΕ Αγρινίου – Πολιτιστική Διαδρομή Read More »

Ξενάγηση των φοιτητών από την ΔΡΩ

ΔΡΩ ΜΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Η ΔΡΩ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ , ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Η ΔΡΩ- Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία πραγματοποίησε την Παρασκευή 3/11/2023, εκδήλωση υποδοχής των πρωτοετών φοιτητών των πανεπιστημιακών Τμημάτων του Αγρινίου (του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων και του Τμήματος Αειφορικής Γεωργίας) μετά από πρόσκληση του Δήμου Αγρινίου.
Η εκδήλωση περιλάμβανε περιήγηση στα βασικά τοπόσημα της πόλης του Αγρινίου με στόχο την παρουσίαση της ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής ταυτότητας της πόλης στα νέα παιδιά που ήρθαν να σπουδάσουν στον τόπο μας, καθώς και κέρασμα από τον Δήμο Αγρινίου στην λίμνη Τριχωνίδα, για τη γνωριμία των παιδιών με ένα σημαντικό σημείο φυσικού κάλλους της περιοχής μας. Εκεί διενεργήθηκαν και παιγνιώδεις δραστηριότητες γνωριμίας και ενδυνάμωσης σχέσεων μεταξύ των φοιτητών.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους διδάσκοντες των Τμημάτων αλλά και υποψήφιοι διδάκτορές τους.
Μετά την επιτυχία της χθεσινής εκδήλωσης, η ΔΡΩ δηλώνει ότι θα στηρίξει ενεργά την παρουσία των πανεπιστημιακών Τμημάτων στο Αγρίνιο, κρίνοντας ότι η πόλη δεν έχει περιθώρια για περαιτέρω απώλειες στο ακαδημαϊκό δυναμικό της, και ότι θα είναι αρωγός σε κάθε ενέργεια που θα λειτουργήσει προς την κατεύθυνση της εδραίωσης και της ανάπτυξης του Πανεπιστημίου στο Αγρίνιο.

Ξενάγηση των φοιτητών από την ΔΡΩ Read More »

Το υλικό του ψηφιακού μουσείου καπνού Αγρινίου σε ερευνητικό έργο

δέματα καπνού

Το υλικό του ψηφιακού μουσείου καπνού Αγρινίου σε ερευνητικό έργο

δέματα καπνού

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλ/νία έχει τη χαρά να ανακοινώσει ότι το υλικό του Ψηφιακού Μουσείου Καπνού Αγρινίου (https://agriniotobaccomuseum.gr), το οποίο εμπλουτίζεται διαρκώς, αξιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα του Ερευνητικού Έργου «Ανάλυση της αλυσίδας αξίας του καπνού στην Ελλάδα (1949-1981)», που υλοποιείται με χρηματοδότηση του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της «2ης Προκήρυξης Ερευνητικών Έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ».
Σκοπός του εν λόγω ερευνητικού έργου είναι η ιστορική αποτύπωση της εξέλιξης του τομέα καπνού στην Ελλάδα από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου (1949) μέχρι την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ το 1981. Πιο συγκεκριμένα, το έργο εξετάζει τρεις δέσμες ζητημάτων αναφορικά με: α) τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ των ενδιαφερομένων στον τομέα του καπνού (υπερεθνικών οργανισμών, κρατικών θεσμών, οργανωμένης εργασίας, αγροτικών ενώσεων, επιχειρήσεων), β) την κατανομή όσων οικονομικών δραστηριοτήτων σχετίζονται με την παραγωγή και εμπορία του καπνού σε όλο τον ελλαδικό χώρο, και γ) αλλαγές στην τεχνολογία και τις διαδικασίες πρόσθεσης αξίας. Το έργο εξετάζει τα εν λόγω ζητήματα με ολοκληρωμένο τρόπο, δίνοντας προσοχή σε διαφορετικούς κόμβους στην αλυσίδα πρόσθεσης αξίας: στην γεωργική παραγωγή, τη μεταποίηση και εξαγωγή φύλλων καπνού και την παραγωγή τσιγάρων. Έτσι, συμβάλει σε μια πληρέστερη, απτή κατανόηση του πώς έμοιαζε ο οικονομικός μετασχηματισμός της Ελλάδας από τη σκοπιά της παραγωγής και των εμπλεκόμενων σε αυτήν ομάδων.
Στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργήθηκε ιστοσελίδα για την ιστορία του ελληνικού καπνού, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, περιέχει υλικό του Ψηφιακού Μουσείου Καπνού Αγρινίου και είναι διαθέσιμη στα αγγλικά και στα ελληνικά μέσω του συνδέσμου: https://vcat-gr.ims.forth.gr/index.php
Να σημειωθεί εδώ ότι η Pamela Winsor-Preza, μέλος της ΔΡΩ, είχε φέρει εις πέρας-ήδη προ δύο ετών- το τεράστιο έργο της μετάφρασης των ελληνικών κειμένων στα αγγλικά και με την ευκαιρία αυτή την ευχαριστούμε θερμά για ακόμα μια φορά. Όπως είναι προφανές, με την μετάφραση των κειμένων του Ψηφιακού Μουσείου Καπνού Αγρινίου στα αγγλικά γίνεται εφικτή η πρόσβαση στο υλικό μας και από μη ελληνόφωνο κοινό.
Ευχόμαστε το πλούσιο υλικό του Ψηφιακού Μουσείου Καπνού Αγρινίου να αξιοποιηθεί και για τη δημιουργία ενός φυσικού Μουσείου Καπνού στην πόλη μας, της οποίας η ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον καπνό. Ευχόμαστε το φυσικό Μουσείο Καπνού Αγρινίου να μπει επιτέλους στον επίσημο προγραμματισμό της πόλης (είτε ως αυτόνομο μουσείο είτε ως εκθεσιακή ενότητα του Διαχρονικού Μουσείου Αγρινίου, του οποίου οι μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή) και να υλοποιηθεί με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ερευνητικών ομάδων, συλλογικοτήτων και πολιτών, ώστε να αποκτήσει επιτέλους το Αγρίνιο ένα ανοιχτό και ζωντανό φυσικό μουσείο που θα διασώζει και θα παρουσιάζει το καπνικό παρελθόν της πόλης. 

Το υλικό του ψηφιακού μουσείου καπνού Αγρινίου σε ερευνητικό έργο Read More »

Ετοιμα τα δενδρόσπιτα στο Παπαστράτειο πάρκο Αγρινίου.

Ετοιμα τα δενδρόσπιτα στο Παπαστράτειο Πάρκο Αγρινίου

 Η κίνησή μας εκφράζει την ικανοποίηση των μελών της για την υιοθέτηση και υλοποίηση της πρότασής μας!

Από την κατασκευή των δενδρόσπιτων στο χώρο του Sokoro Design
Από την κατασκευή των δενδρόσπιτων στο χώρο του Sokoro Design
Από την κατασκευή των δενδρόσπιτων στο χώρο του Sokoro Design
Από την κατασκευή των δενδρόσπιτων στο χώρο του Sokoro Design

Με ικανοποίηση διαπιστώνουμε ότι στο πλαίσιο της ανάπλασης του Παπαστράτειου Πάρκου υιοθετήθηκε και υλοποιήθηκε από τον Δήμο Αγρινίου η πρότασή μας για τοποθέτηση «δεντρόσπιτων/ νεραϊδόσπιτων» σε κομμένους κορμούς δένδρων.
Τα 21 δεντρόσπιτα κατασκευάστηκαν από τους αγρινιώτες καλλιτέχνες της ξυλογλυπτικής Sokoro Design και είναι πραγματικά έργα τέχνης. Θεωρούμε πως θα αποτελέσουν πόλο έλξης, χαράς και παιχνιδιού για τους μικρούς επισκέπτες του Πάρκου.

Εν αναμονή πλέον της παράδοσης του Πάρκου στους πολίτες του Αγρινίου τα μέλη της ΔΡΩ ευελπιστούν στην υλοποίηση και των άλλων προτάσεων  που έχουν καταθέσει στον Δήμο Αγρινίου, με στόχο την αισθητική και πολιτιστική αναβάθμιση του χώρου του Πάρκου.,

Ετοιμα τα δενδρόσπιτα στο Παπαστράτειο πάρκο Αγρινίου. Read More »

Χρήστος Καπράλος, 30 χρόνια απ το θάνατό του

Χρήστος Καπράλος επί τω έργω

Χρήστος Καπράλος, 30 χρόνια απ το θάνατό του

1909-1993

Χρήστος Καπράλος επί τω έργω
Χρήστος Καπράλος επί τω έργω
Ο Άγγελος Σικελιανός με τον Χρήστο Καπράλο. 1949
Ο Άγγελος Σικελιανός με τον Χρήστο Καπράλο. 1949. Φωτογραφία από το βιβλίο : ΧΡΗΣΤΟς ΚΑΠΡΑΛΟΣ, ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
christos-kapralos-mana
"Μάνα" έργο του Χρήστου Καπράλου που εκτίθεται στην "Γλυπτοθήκη Χρήστος Καπράλος" στο Αγρίνιο. Φωτογραφία: Πάνος Καλτσάς

Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Χρήστου Καπράλου, του σπουδαίου γλύπτη του τόπου μας, και με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων, η ΔΡΩ καλεί όλους να στρέψουν πάλι το βλέμμα στο διεθνούς εμβέλειας έργο του, να βρουν τις συνδέσεις του με το σήμερα και να θυμηθούν ξανά τα στοιχεία που κάνουν αυτό το έργο μέρος της τοπικής μας ταυτότητας.
Για τον λόγο αυτό η ΔΡΩ ξεκινά μια προσπάθεια καταγραφής μαρτυριών ανθρώπων που γνώρισαν τον Καπράλο, τον συναναστράφηκαν, είχαν συγγενικές ή φιλικές σχέσεις ή συνεργάστηκαν μαζί του.
Στόχος η δημιουργία αρχείου που θα εμπλουτίσει τη γνώση μας για τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Καπράλο και θα διασώσει μνήμες και πληροφορίες που κινδυνεύουν να χαθούν. Το αρχείο μπορεί να είναι αξιοποιήσιμο με ποικίλους τρόπους (π.χ. από τη Γλυπτοθήκη στο Αγρίνιο, από το Μουσείο Καπράλου στην Αίγινα, από πανεπιστήμια και άλλους φορείς).
Η αρχή γίνεται με τη συνέντευξη του Απόστολου Κούστα, του σημαντικού μας χαράκτη και γλύπτη.
Καλούμε όλους τους ενδιαφερόμενους-πρόσωπα και φορείς- να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια, είτε ως πληροφορητές είτε ως καταγραφείς είτε ως συντονιστές των συνεντεύξεων.
Τέλος, ενημερώνουμε ότι το φθινόπωρο του 2023 έχει προγραμματιστεί ειδική εκδήλωση στη Δημοτική Γλυπτοθήκη “Χρήστος Καπράλος” για να τιμηθεί ο Καπράλος με τον τρόπο που αρμόζει.
Κλείνουμε με την ευχή η προβολή του έργου και της ζωής του Καπράλου με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του να δώσει ώθηση για αναβάθμιση της μόνιμης έκθεσης και του κτιρίου της Γλυπτοθήκης Αγρινίου, που –σημειωτέον- παραμένουν χωρίς βελτίωση από το 1996 (όταν εγκαινιάστηκαν).

Ακολουθεί  βίντεο όπου ο χαράκτης και γλύπτης  Απόστολος Κούστας μιλάει για τον Χρήστο Καπράλο
Play Video about Χρ. Καπράλος, έξω από το εργαστήριο-καλύβι στο Παναιτώλιο με την μάνα του, την αδελφή του Μελπομένη και τον χαράκτη Γιώργη Δήμου. Στα δύο άκρα συγχωριανοί του. 1941

Χρήστος Καπράλος, 30 χρόνια απ το θάνατό του Read More »

Παρεμβάσεις ΔΡΩ για το Πάρκο και όχι μόνο

Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου

Παρεμβάσεις ΔΡΩ για το Πάρκο και όχι μόνο

Καθώς κλείνει σύντομα το 2022, μια χρονιά που για την πόλη μας σήμανε την πολυαναμενόμενη έναρξη των εργασιών για την ανάπλαση του Πάρκου, η ΔΡΩ- Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία, επιθυμεί να  δηλώσει την ικανοποίησή της από τις μέχρι τώρα εργασίες που γίνονται με σεβασμό προς τις εγκεκριμένες μελέτες.

Ως κίνηση πολιτών έχουμε ήδη  καταθέσει στον Δήμο Αγρινίου προτάσεις για καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στο Πάρκο, ώστε να αναδειχθεί και η πολιτιστική διάσταση του χώρου που θα τον διαφοροποιεί από έναν ουδέτερο και συνήθη χώρο πάρκου. Προτάσεις οι οποίες έγιναν κατ αρχήν δεκτές από την δημοτική αρχή.

Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου
Η βελανιδιά του Χατζόπουλου στο Πάρκο Αγρινίου

Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η πρωτοβουλία μας για κήρυξη ως «Διατηρητέου Μνημείου της Φύσης» της «βελανιδιάς του Χατζόπουλου», του εμβληματικού αυτού αιωνόβιου δέντρου στο Πάρκο του Αγρινίου, κάτω από το οποίο -σύμφωνα με μαρτυρίες- συνήθιζε να γράφει, να διαβάζει και να στοχάζεται ο ποιητής. Καταθέσαμε ήδη στο Δασαρχείο Αγρινίου έγγραφο, ώστε να ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες.

Η Οτομοτρίς στο Κρυονέρι όταν ήταν εν λειτουργία
Η Οτομοτρίς όπως είναι σήμερα

Παράλληλα  έχουμε προτείνει στην Δήμο Αγρίνιου τον επαναπατρισμό της τελευταίας σωζόμενης Οτομοτρίς που κάποτε κινούνταν στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Αιτωλοακαρνανίας και τώρα βρίσκεται παροπλισμένη στην Θεσσαλία. Η Οτομοτρίς αποτελεί μια ζωντανή –ακόμη- υπόμνηση του παρελθόντος της πόλης και μπορεί να αξιοποιηθεί δημιουργικά από τον Δήμο είτε ως έκθεμα είτε ως χώρος για θεατρικές παραστάσεις, συναντήσεις ομάδων κ.λπ.

Η ΔΡΩ – Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία θα συνεχίσει την προσπάθεια για την ανάδειξη της πόλης μας με προτάσεις και δράσεις.
Ευχόμαστε το 2023 να είναι μια καλή και δημιουργική χρονιά για τον καθένα προσωπικά και για την πόλη μας το Αγρίνιο.

Παρεμβάσεις ΔΡΩ για το Πάρκο και όχι μόνο Read More »

Ημέρα Μουσείων 2022. Yπέροχες δημιουργίες από μαθητές στην δράση της ΔΡΩ

Ημέρα Μουσείων 2022. Υπέροχες δημιουργίες από μαθητές στην δράση της ΔΡΩ

Για ακόμη μία φορά η ΔΡΩ–Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία, σε συνεργασία με το Δήμο Αγρινίου συμμετείχε στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, για την οποία έχει επιλεγεί από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων το θέμα : «Η Δύναμη των Μουσείων».
Η εκπαιδευτική δράση, η οποία στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία, έφερε τον τίτλο: «Συνομιλώντας με την τέχνη», και έλαβε χώρα στη Γλυπτοθήκη Καπράλου, κατά τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 18/5/2022. Η δράση απευθυνόταν σε μαθητές, οι οποίοι αφού παρακολούθησαν βίντεο για τον γλύπτη Χρήστο Καπράλο ακολούθησε ξενάγησή τους στα μουσειακά εκθέματα, έλαβαν μέρος σε εκπαιδευτικό εργαστήριο σχεδίου και αγγειοπλαστικής, με την καθοδήγηση των εικαστικών Αντώνη Ναστούλη, Στέλλας Γιακουμάτου και Μαρίας Μαχαλιώτη.
Πιο συγκεκριμένα ο εικαστικός Αντώνης Ναστούλης πραγματοποίησε ξενάγηση στην Γλυπτοθήκη στους μαθητές και μαθήτριες Α’ και Γ΄ τάξης του 1ου  (Παπαστρατείου) Γυμνασίου της πόλης μας, τους εισήγαγε στις βασικές αρχές σχεδίου ενός γλυπτού και τους εξήγησε την διαδικασία κατασκευής του. Στη συνέχεια κάθε μαθητής κλήθηκε να επιλέξει ένα έκθεμα και να το αποτυπώσει ζωγραφικά.
Η κυρία Στέλλα Γιακουμάτου από το «Εικαστικό Εργαστήρι» του Δήμου Αγρίνιου, και η κυρία Μαρία Μαχαλιώτη έδειξαν στους μαθητές και μαθήτριες της Ε΄ τάξης του 8ου Δημοτικού σχολείου, που συνόδευε η δασκάλα τους και μέλος της ΔΡΩ κ. Κωνταντίνα Μπελεγρίνη, τον τρόπο παρασκευής διαφόρων αγγείων της αρχαιότητας. Τέλος, τα παιδιά πειραματίστηκαν με τον πηλό, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν το δικό τους αγγείο.

Ακολουθούν φωτογραφίες από την δράση. Φωτογράφος το μέλος της ΔΡΩ Πάνος Καλτσάς

 

Ημέρα Μουσείων 2022. Yπέροχες δημιουργίες από μαθητές στην δράση της ΔΡΩ Read More »

Η ΔΡΩ συμμετέχει στην ημέρα μουσείων

Η ΔΡΩ συμμετέχει στην ημέρα Μουσείων 2022

Δράση στη Γλυπτοθήκη Καπράλου

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία, σε συνεργασία με τον Δήμο Αγρινίου, συμμετέχει στoν εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων (18/5/2022), για την οποία έχει επιλεγεί από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) το θέμα: «Η Δύναμη των Μουσείων».

 Το ICOM με την επιλογή του θέματος αυτού  επιθυμεί να αναδείξει την δύναμη που έχουν τα μουσεία ως φορείς κοινωνικών αλλαγών και βιώσιμης ανάπτυξης. Τα μουσεία μεταμορφώνουν τον κόσμο. Παρουσιάζοντας το παρελθόν, ανοίγουν νέους ορίζοντες και διαμορφώνουν νέες καινοτόμες ιδέες με σκοπό την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος.

Η ΔΡΩ παίρνει μέρος στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων διοργανώνοντας  την Τετάρτη 18 Μαΐου, ώρα 8:30 – 13:30,  εκπαιδευτική δράση με τίτλο «Συνομιλώντας με την Τέχνη» στον χώρο της Γλυπτοθήκης Καπράλου. Η δράση αφορά μαθητές, οι οποίοι αφού παρακολουθήσουν βίντεο για τον γλύπτη Χρήστο Καπράλο και ξεναγηθούν  στα μουσειακά εκθέματα, θα λάβουν μέρος σε εκπαιδευτικό εργαστήριο σχεδίου και χρώματος  με την καθοδήγηση των εικαστικών Αντώνη Ναστούλη, Στέλλας Γιακουμάτου  και Μαρίας Μαχαλιώτη.

Οι Φωτογραφίες είναι από προηγούμενη δράση της ΔΡΩ

Η ΔΡΩ συμμετέχει στην ημέρα μουσείων Read More »

Μεγάλο το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στην Διαδρομή Ιστορικής Μνήμης της ΔΡΩ

Μεγάλο το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στην Διαδρομή Ιστορικής Μνήμης της ΔΡΩ

Το Σάββατο 12 Ιουνίου 2021 πραγματοποιήθηκε η Ιστορική Διαδρομή «Περπατώντας με τους Ήρωες του 1821» από την Κίνηση μας σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Αγρινίου, στο πλαίσιο των εορτασμών για την Απελευθέρωση του Αγρινίου (11/6/1821).

Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του ιδρυτικού μέλους της «ΔΡΩ» που έφυγε πρόσφατα, της Κατερίνας Μαστρογιάννη.

Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν μεγάλος, παρά την αστάθεια του καιρού και την καταιγίδα που προηγήθηκε. Διανεμήθηκε σε όλους φυλλάδιο με τον χάρτη της διαδρομής, το οποίο περιείχε και QRCodes, μέσω των οποίων μπορούσε κανείς να βρει όλη την πληροφορία που θα ακουγόταν δια ζώσης στη συνέχεια.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον χαιρετισμό της Αντιδημάρχου Πολιτισμού, κυρίας Μ. Παπαγεωργίου, η οποία συγκίνησε με την αμεσότητα της αναφοράς της στην Κατερίνα Μαστρογιάννη.

Η διαδρομή είχε αφετηρία τον σταθμό των τρένων και διήρκησε περίπου 2,5 ώρες. Η Αλεξάνδρα Μαρκάτη και η Σπυριδούλα Πυρπύλη  καλωσόρισαν τους συμμετέχοντες, ενώ ο Ηλίας Υφαντής έκανε την ιστορική εισαγωγή αναφορικά με την πολιορκία και την άλωση του Βραχωρίου. Οι συμμετέχοντες μετακινήθηκαν στο πρώτο σημείο αναφοράς, την οδό Βαρνακιώτη, όπου η Πηνελόπη Χρύσανθου παρουσίασε τον αγωνιστή Βαρνακιώτη. Οι επόμενοι «σταθμοί» της διαδρομής και οι αγωνιστές που παρουσιάστηκαν στο κοινό ήταν οι εξής:

-οδός Δ. Μακρή (ομιλήτρια Κωνσταντίνα Μπελεγρίνη)

-οδός Θ. Γρίβα (ομιλητής Θύμιος Αδάμης)

-οδός Α. Ίσκου (ομιλήτρια Έφη Πυρπύλη)

-οδός Κ. Σιαδήμα (ομιλήτρια Ρούλα Σιαδήμα)

-οδός Ι. Στάικου (ομιλήτρια Βάσω Θανέλλα)

-οδός Α. Βλαχόπουλου (ομιλήτρια Εύη Παπαλέξη)

-οδός Δήμου Τσέλιου (ομιλήτρια Κωνσταντίνα Βασιλείου)

-οδός 11ης Ιουνίου (ομιλητής Μάκης Γερολυμάτος)

Οι ομιλητές/ ομιλήτριες εκπροσώπησαν τους εξής φορείς: Σύνδεσμο Φιλολόγων, Ιατρικό Σύλλογο Αγρινίου, Σύλλογο Φοιτητών του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (το οποίο δυστυχώς καταργήθηκε εν μια νυκτί), φεστιβάλ Photopolis, «ΔΡΩ» και έδωσαν έναυσμα για περαιτέρω συζήτηση, ανταλλαγή διαφορετικών απόψεων, παρουσίαση επιπλέον πληροφοριών, κατάθεση οικογενειακών μαρτυριών, χιουμοριστική πλαισίωση της ιστορικής πληροφορίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έγιναν προτάσεις για σχετικές νέες δράσεις και προέκυψαν ενδιαφέρουσες ιδέες, μέσα από τη ζύμωση μεταξύ μας.

Με τήρηση των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό και με υπεθυνότητα από όλους, η διαδρομή-πέρα από ιστορική πληροφορία-πρόσφερε και ένα συμμετοχικό αίσθημα, που τόσο έχει λείψει από όλους λόγω της δύσκολης συνθήκης της πανδημίας.

Ευχαριστούμε τους ομιλητές/ ομιλήτριες και όλους τους συμμετέχοντες και ανανεώνουμε το ραντεβού μαζί τους στις επόμενες συναντήσεις και εκδηλώσεις της «ΔΡΩ».

Περισσότερες πληροφορίες για την διαδρομή στην σελίδα: 11η Ιουνίου: Ιστορικός περίπατος 1821

Σύντομα θα είναι διαθέσιμα και βίντεος από την εκδήλωση.

Μεγάλο το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στην Διαδρομή Ιστορικής Μνήμης της ΔΡΩ Read More »

Μια σχέση που δεν λέει να στεριώσει….

Nellys

Μια σχέση που δεν λέει να στεριώσει….

Nellys

Φωτογραφία: Nelly’s από φωτογράφιση στον Παρθενώνα

Το Φωτογραφικό Φεστιβάλ Αγρινίου Photopolis είχε προγραμματίσει δύο «αλληλοτροφοδοτούμενες» εκδηλώσεις για τον Ιούνιο του 2021: μία έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα «Αρχαία Θέατρα της Αιτωλοακαρνανίας στη δίνη του χρόνου» και την συζήτηση «Πώς οι αρχαιότητες επιδρούν στην τέχνη», βασισμένη πάνω στην προαναφερθείσα έκθεση. Η συζήτηση θα γινόταν σε συνδιοργάνωση με την Κίνηση Πολιτών ΔΡΩ.

Η έκθεση είχε στόχο να αποτελέσει μια ευκαιρία να αναδειχθούν τα αρχαία θέατρά μας, μετά από μεγάλο διάστημα απομόνωσης, απόλυτης απομάκρυνσης από το αρχαιολογικό αγαθό, αποστασιοποίησης όλων μας από τον πολιτισμό λόγω της πανδημίας Covid-19.

Ωστόσο οι διοργανωτές των εκδηλώσεων αυτών βρέθηκαν μπροστά σε μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση: η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλ/νίας και Λευκάδας δεν αδειοδότησε τη συγκεκριμένη έκθεση. Ο λόγος της μη αδειοδότησης της έκθεσης; Δεν είχε γίνει ειδικό αίτημα για έκθεση φωτογραφιών των αρχαίων θεάτρων της Αιτωλ/νίας. Είχε γίνει βεβαίως αίτημα για φωτογράφησή τους για εκπαιδευτικούς σκοπούς και είχε ευοδωθεί (από αυτή τη φωτογράφηση προέκυψε και το υλικό της έκθεσης).

Από τη πλευρά των διοργανωτών της έκθεσης ομολογήθηκε ότι έγινε όντως λάθος στην τυπική διαδικασία. Οι διοργανωτές είναι απλοί πολίτες, εθελοντές, και προφανώς είναι πιθανό να κάνουν λάθη. Αλλά το λάθος αναγνωρίστηκε, δηλώθηκε ευθαρσώς και έγινε προσπάθεια να επανορθωθεί: έστω και αργά, υποβλήθηκε αίτηση για αδειοδότηση της έκθεσης. Στην ουσία αυτό που ζήτησαν οι διοργανωτές ήταν να γίνει αποδεκτή η ειλικρινής συγγνώμη τους για μία ακούσια παρέκκλιση από τις τυπικές διαδικασίες, η οποία παρέκκλιση πάντως δεν προκάλεσε φθορές, δεν έθεσε σε κίνδυνο, δεν πρόσβαλε αρχαιολογικά μνημεία. Ήταν μια παράλειψη γραφειοκρατικού τύπου.

Ωστόσο-επαναλαμβάνουμε- η απάντηση ήταν αρνητική. Δεν δόθηκε άδεια από την Εφορεία Αρχαιοτήτων, η οποία εξάντλησε κάθε αυστηρότητα, κρατώντας μια αδιαπραγμάτευτα τιμωρητική στάση.

Με τη ματαίωση της έκθεσης αποφασίστηκε η ματαίωση και της συζήτησης, γιατί κρίθηκε ότι χωρίς το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό ως αφόρμηση, συζήτηση δεν θα μπορούσε να σταθεί. Έτσι ακυρώθηκε ο κόπος τόσων ανθρώπων και οι ατελείωτες εργατοώρες που διατέθηκαν για την οργάνωση αυτών των προσπαθειών, ενώ πετάχτηκαν στα σκουπίδια μερικές εκατοντάδες ευρώ που είχαν δοθεί για τις εκτυπώσεις των φωτογραφιών της έκθεσης. Οι επιστήμονες και οι καλλιτέχνες που είχαν κληθεί από άλλες πόλεις για να συμβάλουν στη συζήτηση δεν ήρθαν ποτέ, οι φωτογραφίες δεν εκτέθηκαν, η συζήτηση δεν έγινε.

Από την πλευρά της, η Κίνηση Πολιτών ΔΡΩ θα ήθελε να εκφράσει κάποια συμπεράσματα και μία ερώτηση:

Προφανώς η Εφορεία Αρχαιοτήτων έκρινε ότι δεν αξίζαμε καμία κατανόηση. Προφανώς το ενδιαφέρον μας για επαφή με την αρχαιολογική μας κληρονομιά (που δεν εκδηλώθηκε ξαφνικά σήμερα) δεν έπεισε ότι είναι πραγματικό. Προφανώς οι προσπάθειές μας να συνδεθεί η αρχαιολογία με την τοπική κοινωνία και να γίνει κοινωνικό αγαθό ο αρχαιολογικός πλούτος του νομού μας είναι χωρίς καμιά αξία για την Εφορεία.

Πού βρισκόμαστε τώρα; Σε ένα σημείο όπου η όποια σχέση μεταξύ μας είναι μετέωρη. Υπάρχει πικρία, απορία, αίσθημα αδικίας.

Εμείς βλέπουμε την Αρχαιολογική Υπηρεσία ως εγγυήτρια της προστασίας των αρχαιοτήτων του τόπου μας και θέλουμε ουσιαστική σχέση μαζί της και διατιθέμεθα να βοηθάμε όπου μπορούμε επικουρικά στο έργο της. Όμως φαίνεται ότι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας δεν μας βλέπει με τον ίδιο θετικό τρόπο, αν και μας γνωρίζουν εδώ και κάποια χρόνια εκεί, ξέρουν αν σεβόμαστε και αν αγαπάμε τον αρχαιολογικό πλούτο του νομού, αν έχουμε προσπαθήσει (και πόσο) για την ανάδειξή του.

Ξεπερνώντας τους συναισθηματισμούς, καλό θα ήταν ως ψύχραιμοι άνθρωποι να αναρωτηθούμε εν τέλει: σε τι ωφεληθήκαν τα αρχαία θέατρα της Αιτωλ/νίας από την απαγόρευση της έκθεσης και την ακύρωση της εκδήλωσης; Όχι ότι τα αρχαία θέατρα χρειάζονται εμάς και τις εκδηλώσεις μας (εμείς τα έχουμε ανάγκη, για χίλιους δύο λόγους), αλλά πραγματικά ας απαντηθεί το ερώτημα: ποιο το όφελος για τα αρχαία θέατρά μας μετά τις τελευταίες εξελίξεις;

ΔΡΩ – Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία

Η απάντηση στην Ανοιχτή επιστολή μας από την Εφορεία Αρχαιοτήτων

Σε απάντηση της από 7-6-21 ανοικτής επιστολής σας με τίτλο «Μια σχέση που δεν λέει να στεριώσει….», θα θέλαμε να σχολιάσουμε τα εξής:

Η προστασία και ανάδειξη των αρχαίων μνημείων και η ενίσχυση της σχέσης τους με την τοπική κοινωνία είναι ένα κοινό ζητούμενο, ενώ η επαναπροσέγγιση τους ύστερα από μία μακρά περίοδο απαγορεύσεων στην οποία οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία παρέμειναν κλειστά είναι κάτι που προσδοκούμε όλοι.

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας έχει γνωρίσει μέλη της ομάδας «Κίνηση Πολιτών ΔΡΩ», εκτιμά τη δράση της και έχει δηλώσει την ειλικρινή πρόθεση της για συνεργασία, ενώ οι πόρτες της είναι πάντα ανοικτές για κάθε φορέα, πολιτιστικό σύλλογο ή πολίτη. Η κάθε είδους συνεργασία προϋποθέτει φυσικά ότι θα αναγνωρίζεται ο θεσμικός της ρόλος και οι αρμοδιότητες της ως Περιφερειακής Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και κυρίως ότι θα υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός στο έργο που επιτελεί ο καθένας από τη δική του πλευρά.

Αντίθετα, στην επιστολή σας με τον ειρωνικό τίτλο «Μια σχέση που δεν λέει να στεριώσει..» επιχειρείται να παρουσιαστεί η Εφορεία στην κοινή γνώμη ως μία υπηρεσία προσκολλημένη σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, δημιουργώντας λάθος εντυπώσεις, ενώ της επιρρίπτονται ευθύνες για την ακύρωση μίας προγραμματισμένης εκδήλωσης για την οποία δεν είχε ληφθεί η απαραίτητη άδεια.

Θα θέλαμε στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι η ακύρωση των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων του Φωτογραφικού Φεστιβάλ Αγρινίου βαρύνει αποκλειστικά το διοργανωτή και συνδιοργανωτή και όχι την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας, όπως σαφώς υπαινίσσεται η επιστολή σας. Άλλωστε η μη έγκριση της χρήσης των φωτογραφιών για έκθεση, δεν αφορά σε καμία περίπτωση το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης («Πώς οι αρχαιότητες επιδρούν στην τέχνη») και η απόφαση συνολικής ματαίωσης των εκδηλώσεων αφορά τους διοργανωτές και μόνο.

Για του λόγου το αληθές όλων των παραπάνω σημειώνουμε ότι η διοργάνωση και ο σχεδιασμός της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν χωρίς να υποβληθεί κανένα αίτημα στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας είτε από το Φωτογραφικό Φεστιβάλ Αγρινίου Photopolis είτε από την Κίνηση Πολιτών ΔΡΩ για λήψη φωτογραφιών των αρχαίων θεάτρων και τη χρήση τους για τη δημιουργία φωτογραφικής έκθεσης, ούτε καν κάποια προφορική προσέγγιση ή συνεννόηση. Η νομοθεσία στο θέμα αυτό είναι συγκεκριμένη και δεν επιδέχεται υποκειμενικές ερμηνείες, όσο κι αν από την πλευρά σας η διαδικασία αδειοδότησης θεωρείται ως μία «τυπική» διαδικασία. Σημειώνεται ακόμη ότι η ίδια νομοθεσία είναι σεβαστή και ακολουθείται ακόμη και από αρχαιολόγους, μελετητές ή μέλη αρχαιολογικών σχολών προκειμένου να προβούν στη δημοσίευση φωτογραφιών μνημείων ή αρχαιολογικών ευρημάτων. Πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για τη διοργάνωση μίας φωτογραφικής έκθεσης επικεντρωμένης στα ίδια τα μνημεία. Για τους λόγους αυτούς δεν ήταν δυνατή η (εκ των υστέρων) έγκριση της φωτογραφικής έκθεσης μία ανάσα πριν την εκδήλωση, χωρίς μάλιστα να είναι γνωστό το φωτογραφικό υλικό που επρόκειτο να εκτεθεί, το οποίο ουδέποτε κατατέθηκε ακολουθώντας την προβλεπόμενη διαδικασία.

Για τους όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι η απόπειρα να παρουσιαστεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας ως μία «σκληρή» γραφειοκρατική Υπηρεσία με τιμωρητική στάση, η οποία εξαντλεί κάθε αυστηρότητα είναι το λιγότερο άστοχο και σίγουρα άδικο, αν μάλιστα κανείς γνωρίζει τη δουλειά που έχει συντελεστεί και συντελείται σε μνημεία της περιοχής και συγκεκριμένα στα αρχαία θέατρα, στα οποία στη φάση αυτή υλοποιούνται τρία έργα αποκατάστασης και ανάδειξης.

Η Προϊσταμένη της Εφορείας

ΟΛΥΜΠΙΑ ΒΙΚΑΤΟΥ Αρχαιολόγος

Μια σχέση που δεν λέει να στεριώσει…. Read More »

Περπατώντας με τους ήρωες του 21

αφίσα Ιστορικός περίπατος "Περπατώντας με τους ήρωες του 21"

Περπατώντας με τους ήρωες του ΄21

Διαδρομή ιστορικής μνήμης 

Τιμώντας την επέτειο της απελευθέρωσης του Βραχωρίου  (11η Ιουνίου 1821)

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλ/νία συνδιοργανώνει με τον Δήμο Αγρινίου Διαδρομή Ιστορικής Μνήμης για να τιμήσει την επέτειο της Απελευθέρωσης του Βραχωρίου, η οποία φέτος συμπληρώνει 200 χρόνια.

Η διαδρομή, με τίτλο “Περπατώντας με τους ήρωες του ΄21”, θα γίνει σε δρόμους του Αγρινίου στους οποίους έχουν δοθεί ονόματα αγωνιστών του 1821 και περιλαμβάνει 8 στάσεις σε ισάριθμα σημεία, όπου συμπολίτες μας και μέλη της ΔΡΩ θα παρουσιάσουν τη δράση των τιμώμενων Αγωνιστών και τη συμβολή τους στην Απελευθέρωση της πόλης.

Η διαδρομή θα πραγματοποιηθεί στις 12 Ιουνίου 2021, ημέρα Σάββατο και ώρα 19:00.

Σημείο συνάντησης: Σταθμός του τρένου στο Αγρίνιο (οδός Μαβίλη).

Στους συμμετέχοντες θα διανεμηθεί χάρτης της διαδρομής, ο οποίος θα είναι εμπλουτισμένος με QRcodes. Τα QRcodes θα δώσουν τη δυνατότητα για ανάσυρση επιπλέον πληροφοριών αναφορικά με τους συγκεκριμένους Αγωνιστές, εφόσον υπάρχει εγκαταστημένη η ειδική εφαρμογή σε μία συσκευή κινητού.

Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη ση μνήμη της Κατερίνας Μαστρογιάννη, ιδρυτικού μέλους της ΔΡΩ.

Η διαδρομή που θα ακολουθήσουμε

Περπατώντας με τους ήρωες του 21 Read More »

11η Ιουνίου – Ιστορικός περίπατος – οι στάσεις

Στήλση απελευθέρωσης Αγρινίου

Ιστορικός περίπατος 11ης Ιουνίου

Συναντώντας τους ήρωες του ΄21 στους δρόμους του Αγρινίου.

Οι στάσεις - πληροφορίες

Αφιερωμένος στη μνήμη της Κατερίνας Μαστρογιάννη, ιδρυτικού μέλους της ΔΡΩ

Απελευθέρωση Βραχωρίου

Χαιρετισμός της αντιδημάρχου, κ. Παπαγεωργίου Μαρίας

Αφετηρία - Εισαγωγικές πληροφορίες

Στις 12 Ιουνίου η κίνησή μας διοργάνωσε Ιστορικό περίπατο  στους δρόμους του Αγρινίου με τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την απελευθέρωση του Αγρινίου (11 Ιουνίου 1821). Μέλη και φίλοι της ΔΡΩ ανέλαβαν την ενημέρωση των συμμετεχόντων στον περίπατο. Ακολουθούν οι πληροφορίες και τα σχετικά videos που αφορούν τους αγωνιστές, των οποίων τα ονόματα έχουν δοθεί σε δρόμους του Αγρινίου, όπου πραγματοποιήθηκαν οι στάσεις κατά τον ιστορικό περίπατο.

Η ομιλία του Λίνου Υφαντή

Πολιορκία Αγρινίου. Μακέτα Λίνου Υφαντή

Βίντεο αναπαράστασης απελευθέρωσης του Αγρινίου.

Επιμέλεια Λίνος Υφαντής

Αφετηρία - Άλωση του Βραχωρίου

Ομιλητής: Λίνος Υφαντής, Δρ Ιστορίας Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών

Το Βραχώρι ήταν κέντρο Οθωμανικής Διοίκησης της περιοχής και στρατηγικός πρώτος στόχος των επαναστατών στη Δυτική Στερεά.
Οι προωθητικές κινήσεις άρχισαν στις 28 Μαϊου 1821. Ο Στάικος προωθήθηκε βόρεια του Βραχωρίου (θέση Παλιόκαστρο κοντά στις σημερινές κεραίες Αγίου Κωνσταντίνου), ο Βλαχόπουλος βορειοανατολικά, ενώ βορειοδυτικά θέσεις πήρε ο οπλαρχηγός του Βάλτου Α. Ίσκος. Την επικοινωνία από το βορρά απέκοψε ο Ξηρομερίτης οπλαρχηγός Βαρνακιώτης. Οι Οθωμανοί υπό τον στρατιωτικό διοικητή Νούρκα Σερβάνη κλείστηκαν στις οχυρωμένα σπίτια και πύργους τους και στο διοικητήριό τους, που βρισκόταν λίγο πιο δεξιά από το σημερινό ναό της Παναγίας σύμφωνα με τα απομεινάρια του πολεοδομικού σχεδίου του 1843. Το τούρκικο κέντρο έφτανε δυτικά έως τη θέση «Τζαμί», όπως διασώζεται σε συμβόλαια σπιτιών στη συμβολή των οδών Aγίου Δημητρίου και Κωστή Παλαμά κάτω από τη σημερινή Πλατεία Χατζοπούλου. Ανατολικά από την Ερμίτσα εισβάλλουν ο Σιαδήμας και ο Γρίβας, που είχαν προηγουμένως ενωθεί με τις δυνάμεις τους στη Δογρή, ενώ νότια προωθείται ο Μακρής.
Οι Έλληνες πολιορκητές σφυροκοπούν με ένα κανόνι που είχαν στη διάθεση τους το Οθωμανικό κέντρο από τον υπερυψωμένο λόφο της Αγίας Τριάδας. Ο Βλαχόπουλος προμηθεύτηκε επίσης και δεύτερο κανόνι από τον Άγγλο Ναύαρχο Χένδερσον, το όνομα του οποίου φέρει μεγάλος δρόμος νότια του Αγρινίου.
Εν τέλει ο Νούρκας Σερβάνης αποχωρεί ύστερα από συμφωνία και ακολούθησαν οδομαχίες μεταξύ Ελλήνων και πολιορκημένων Τούρκων που είχαν παραμείνει για να υπερασπιστούν την πόλη. Στις 11 Ιουνίου η πόλη παραδίδεται επίσημα στους έλληνες Επαναστάτες.

Σημεία ενδιαφέροντος :
Τούρκικο νεκροταφείο (λόφος οδού Αλεξαγόρη, πρώην 7ο Δημοτικό).
Μητρόπολη Αγρινίου
«Τζαμί» (συμβολή Aγίου Δημητρίου και Κωστή Παλαμά).
Αγία Τριάδα ( κανόνι).

Η ομιλία της Πηνελόπης Χρύσανθου

Βαρνακιώτης Γεώργιος- έργο Αντώνη Ναστούλη
Βαρνακιώτης Γεώργιος- έργο Αντώνη Ναστούλη

Επιστολή Βαρνακιώτη

Υπογραφή Γρίβα. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη
Υπογραφή Γρίβα. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη

1η στάση: Οδός Βαρνακιώτη

Ομιλήτρια: Πηνελόπη Χρύσανθου, Φοιτήτρια τμ. διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών

Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης, ο οποίος γεννήθηκε στο Βάρνακα Ξηρομέρου το 1780, αποτέλεσε έναν από τους πιο ξακουστούς οπλαρχηγούς της Δ. Στερεάς και της Ρούμελης.
Σε ηλικία 20 ετών διαδέχθηκε στο αρματολίκι Ξηρομέρου τον πατέρα του Νικόλαο Βαρνακιώτη. Πρώτος αυτός ύψωσε το λάβαρο της Επαναστάσεως στην Αιτωλοακαρνανία. Μαζί με άλλους οπλαρχηγούς πολιόρκησε το Βραχώρι και ανάγκασε την φρουρά σε παράδοση. Ιδιαίτερη διάκριση έλαβε από τις επιχειρήσεις του Μακρυνόρους και τη μάχη του Αετού Ξηρομέρου. Ένα χρόνο αργότερα η Γερουσία Δυτικής Χέρσου Ελλάδος τον ανακήρυξε στρατηγό.
Το Βραχώρι ήταν το προπύργιο των Τούρκων στη Δυτική Ελλάδα. Οι Οπλαρχηγοί αποφάσισαν να επιτεθούν κατά της πόλης στις 28 Μαΐου, την ημέρα που οι Μωαμεθανοί γιόρταζαν το Ραμαζάνι. Οι Επαναστατικές δυνάμεις της Αιτωλοακαρνανίας κατέλαβαν θέσεις γύρω από το Βραχώρι για να το πολιορκήσουν. Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1821 ο πολιορκητικός κλοιός είχε ολοκληρωθεί και τα χαράματα της ίδιας νύχτας άρχισε γενική επίθεση απ’ όλες τις μεριές, πρώτα προς τις απόκεντρες συνοικίες της πόλης. Οι Τούρκοι, αν και γιόρταζαν το Ραμαζάνι εκείνη την η¬μέρα, ήταν σε επιφυλακή. Όταν άκουσαν τους πυροβολισμούς των Ελλήνων έσπευσαν στα ενδό¬τερα της πόλης και οχυρώθηκαν στα κεντρικά σπίτια, απ’ όπου άρχισαν να αμύνονται με γενναιότητα.
Οι επιθέσεις των Ελλήνων πολιορκητών επαναλήφθηκαν ορμητικότερες. Στις 30 Μαΐου ήρθαν νέες ενισχύσεις με τον Γιώτη Βαρνακιώτη, αδερφό του Γεωργίου. Στις 3 Ιουνίου κατέφθασε και ο ίδιος ο Γεώργιος Βαρνακιώτης με πολλούς Ξηρομερίτες, που ανέβασαν τον συνολικό αριθμό των Ελλήνων στις 4.000.
Ο Γ. Βαρνακιώτης νωρίτερα ήταν στο Μακρυνόρος, προκειμένου να εμποδίσει τη σχεδιαζόμενη κάθοδο των Τούρκων από την Άρτα. Η άφιξη των Ξηρομεριτών ενίσχυσε τη θέση των Ελλήνων πολιορκητών. Οι πολιορκούμενοι Τουρκαλβανοί βρίσκονταν σε δύσκολη θέση: τα τρόφιμα και τα πολεμοφόδιά τους άρχισαν να σπανίζουν. Πολλές αποθήκες τους είχαν περιέλθει στην κατοχή των Ελλήνων.
Ο Νούρκα Σέρβανης, ο Τουρκαλβανός δερβέναγας, αποφάσισε να έρθει σε μυστική συμφωνία με τους Έλληνες, και γι’ αυτό το σκοπό εκμεταλλεύτηκε τη φιλία του με το Βλαχόπουλο. Συμφωνήθηκε, 5 Ιουνίου, να εξασφαλίσουν την αναχώρηση του ίδιου και των Αλβανών στρατιωτών και να τους επιτραπεί να πάρουν τα ατομικά τους είδη. Η αποχώρηση του Νούρκα Σέρβανη με την ένοπλη αλβανική φρουρά του υπήρξε σωτήρια για την έκβαση της πολιορκίας.
Οι πολιορκημένοι Τούρκοι δεν περίμεναν πλέον καμία βοήθεια και δεν είχαν άλλη διέξοδο. Ήρθαν σε συμφωνία με τους Έλληνες να παραδοθούν, υπό τον όρο να γίνει σεβαστή η ζωή και η τιμή τους. Η συμφωνία τηρήθηκε: οι απομονωμένοι στο Βραχώρι Τούρκοι, με τον δερβέναγα Ταχήρ Παπούλια, υπέγραψαν συμφωνία με το Γεώργιο Βαρνακιώτη, που υποχρέωνε τους Τούρκους να παραδώσουν τα όπλα και να πάνε με ασφάλεια όπου θέλουν. Έτσι, στις 11 Ιουνίου 1821, ελευθερώθηκε το Βραχώρι (Αγρίνιο).
Ο ιστορικός Δημήτρης Κόκκινος παρόλο που είναι ένας από τους επικριτές του Βαρνακιώτη, εκπληρώνει στο έπακρο το χρέος του ιστορικού και αναφέρει το εξής : ο Ανδρούτσος ήταν για την Ανατολική Ελλάδα ότι ο Κολοκοτρώνης για την Πελοπόννησο και ο Βαρνακιώτης για τη Δυτική Ελλάδα .
Ωστόσο ούτε αυτός κατάφερε να ξεφύγει από την πολιτική στρατηγική του Μαυροκορδάτου. Από τη στιγμή που ο Μαυροκορδάτος ήρθε στη χώρα μας ζήτησε να τον προσφωνούν ως «πρίγκιπα του τόπου» , κάτι που ο Βαρνακιώτης αρνήθηκε να εφαρμόσει.
Ο ιστορικός Στασινόπουλος κάνει λόγο για μεθοδευμένη παγίδα κατά του οπλαρχηγού Βαρνακιώτη. Ο Βαρνακιώτης επρόκειτο να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια του Μαυροκορδάτου και για αυτό το λόγο έπρεπε να εξοντωθεί. Με δόλιο τρόπο τον έπεισαν να πάει κοντά στον Ομέρ Βρυώνη και να διαπραγματευθεί στο όνομα όλων των Ελλήνων μια δήθεν υποταγή. Η κίνηση αυτή υπογράφηκε από τους επιφανείς , να σταλεί δηλαδή ως διαπραγματευτής. Ο Μαυροκορδάτος είχε πετύχει το στόχο του. Άρχισε τις διαβολές ότι ο οπλαρχηγός αυτομόλησε στον εχθρό και πως ήταν προδότης. Ο Βαρνακιώτης μάταια διαμαρτυρήθηκε. Έπειτα από όλα αυτά ο μεγάλος στρατηγός έπεσε σε δυσμένεια και ως αντίδραση πήγε κοντά στους Τούρκους για να γλιτώσει από την καταδίωξη του «πρίγκιπα». Η ευθύνη είναι βέβαια βαριά και δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την πράξη. Μα το ίδιο βαριά στέκεται και η ευθύνη του Μαυροκορδάτου, που εξαιτίας της ανθελληνικής πολιτικής του έγινε βιομήχανος προδοτών και ανταρτών στην επαναστατημένη Ελλάδα. Άλλωστε την ίδια τακτική ακολούθησε και με τον Καραϊσκάκη , τον Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο και τόσους άλλους γνωστούς και μη αγωνιστές .
Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας , ο Βαρνακιώτης ανταποκρίθηκε αμέσως στην πρόσκλησή του. Βοήθησε στην απελευθέρωση του Ξηρομέρου , του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού το Μάιο του 1829. Τη συνθήκη μάλιστα για τν απελευθέρωση του Μεσολογγίου υπέγραψε μαζί με τον Παπαρηγόπουλο και ο Βαρνακιώτης .
Πέθανε στο Μεσολόγγι το 1842 .

Η ομιλία της Κωνσταντίνας Μπελεγρίνη

Μακρής Δημήτριος- έργο Αντώνη Ναστούλη
Μακρής Δημήτριος- έργο Αντώνη Ναστούλη

2η στάση: Οδός Μακρή

Ομιλήτρια: Κωνσταντίνα Μπελεγρίνη, Δασκάλα - Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια στο τμήμα "Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων" του ΕΑΠ

Ο Δημήτρης Μακρής, ένας από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς ηγέτες στη Δυτική Στερεά Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Αγώνα, ο ξακουστός «πετρίτης του Ζυγού», γεννήθηκε στη Γαβαλού της Μακρυνείας το 1772.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Μήτρος Πραγγέλης. Το Μακρής ήταν παρατσούκλι που το κληρονόμησε από τον πατέρα του που είχε ψηλή κορμοστασιά, καπετάνιο Ευάγγελο Μακρή, αρματολό του Ζυγού (σημερινή ονομασία Αράκυνθος) και ο οποίος είχε λάβει μέρος στα Ορλωφικά.
Πριν από την Επανάσταση, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία (πιθανότατα το 1819) όταν ο Ηγούμενος Κραβάρων, Δανιήλ, τον κάλεσε στην Ιερά Μονή Κατερινούς για να συναντήσει τον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο, Φιλικό και γραμματέα του ρωσικού Προξενείου των Πατρών.
Ο Μακρής υπήρξε ένας από τους λίγους καπετάνιους της Στερεάς Ελλάδας που δεν συνθηκολόγησε ποτέ με τον Αλή πασά και η στάση του απέναντί του υπήρξε πάντοτε εχθρική. Παρόλα αυτά, ο Μακρής δέχθηκε απρόσμενα από τον Αλή πασά ένα «έμμεσο δώρο». Όταν τα στρατεύματα του Σουλτάνου ξεκίνησαν να πολιορκούν τα Ιωάννινα, η μακροχρόνια έχθρα του Μακρή με τον Αλή πασά θεωρήθηκε προσωπική. Σαν ανταμοιβή, λοιπόν, για τη εναντίωσή του στον Αλή, διορίστηκε από τον πασά Πεχλεβάν Ιμπραήμ Μπαμπά ως Καπετάνιος του Αρματολικίου του Ζυγού (Ιούλιος του 1820), τίτλο τον οποίον είχε αρνηθεί όταν του τον προσέφερε ο πασάς των Ιωαννίνων.
Ηγήθηκε της πρώτης προεπαναστατικής ενέργειας στη Δυτική Στερεά. Στις αρχές Μαρτίου του 1821, οι Οθωμανοί φοροεισπράκτορες βρίσκονταν στο Μεσολόγγι για να εισπράξουν το χαράτσι. Ο Μακρής είχε έρθει σε συνεννόηση με τους προεστούς της πόλης, οι οποίοι τον ειδοποίησαν πως οι Οθωμανοί στις 5 Μαρτίου θα μετέφεραν το χαράτσι από το Μεσολόγγι στη Ναύπακτο, από όπου και θα στελνόταν στον Σουλτάνο, στην Πόλη. Έτσι, λοιπόν, στα μέσα της διαδρομής, με τη μικρή δύναμη 28 ανδρών που είχε συγκεντρώσει, χτύπησε και εξολόθρευσε την Οθωμανική φάλαγγα στην τοποθεσία «Σκάλα του Μαυρομμάτη» (λίγο έξω από το σημερινό Περιθώρι), αρπάζοντας πλούσια λάφυρα, πραγματοποιώντας έτσι την πρώτη επιτυχημένη προεπαναστατική ενέργεια στη Δυτική Στερεά.
Στις 20 Μαΐου εισέβαλε στο Μεσολόγγι, ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης και στις 21 Μαΐου απελευθέρωσε το Αιτωλικό (τότε καλούμενο κυρίως Ανατολικόν).
Στη συνέχεια, καθοριστική ήταν η συμμετοχή του, μαζί με πλήθος οπλαρχηγών στην απελευθέρωση του Αγρινίου (Βραχώρι). Στις 27 Μαΐου 1821, ο Μακρής από το Μεσολόγγι μαζί με τον Αθανάσιο Ραζή-Κότσικα και 700 παλικάρια, περνούν τα γεφύρια του Αλάμπεη. Εκεί καταφθάνουν και οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί, από τον Βλοχό ο Αλεξάκης Βλαχόπουλος, από τη Βελάουστα ο Γιαννάκης Στάικος, από τον Βάλτο ο Ανδρέας Ίσκος, οι Αποκουρίτες με τον Κώστα Σιαδήμα και οι Ξηρομερίτες με τον Θοδωράκη Γρίβα και τον Γιώτη Βαρνακιώτη, ενώ ο Γεώργιος Βαρνακιώτης εγκλωβίζει τους Τούρκους στην Ήπειρο, από όπου δεν μπορούν να στείλουν δυνάμεις στην Δυτική Στερεά, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι του Βραχωρίου να οδηγηθούν στην απόγνωση. Η πολιορκία του Βραχωρίου είχε αρχίσει. Στις 11 Ιουνίου 1821 το Βραχώρι απελευθερώθηκε. Η απελευθέρωσή του Βραχωρίου και του Ζαπαντιού στη συνέχεια ήταν κομβικής σημασίας για την εδραίωση και εξέλιξη της Επανάστασης, διότι η πόλη αποτελούσε το διοικητικό κέντρο της περιοχής, το προπύργιο των Τούρκων της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας, ό,τι ήταν η Τριπολιτσά για την Πελοπόννησο.

«Σ΄’ολον τον κόσμο ξαστεριά, σ’όλον τον κόσμο ήλιος
Και στο Ζαπαντοβράχωρο όλο καπνός κι αντάρα.
Αρματολοί το καίγανε μαζί με τους Μακραίους.
Μια Τουρκοπούλα φώναξε από το παραθύρι:
Πάψε Μακρή τον πόλεμο, πάψε και το ντουφέκι
κι όλοι θα προσκυνήσουμε και θα παραδοθούμε
…»

Οι στρατιωτικές επιτυχίες του Μακρή συνετέλεσαν, ώστε το 1823 να χριστεί Στρατηγός από την τότε Προσωρινή Κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, δεν συμμετείχε σε καμία από τις δύο φάσεις του εμφυλίου πολέμου (1823-1825) και δεν τάχθηκε στο πλευρό καμιάς εκ των αντιμαχόμενων παρατάξεων.
Κατά την Τρίτη Πολιορκία του Μεσολογγίου (15 Απριλίου 1825-10 Απριλίου 1826) ο Μακρής πήρε μέρος στην άμυνα της πόλης, υπερασπιζόμενος ηρωικά το προτείχισμα, που φέρει το όνομά του (Ντάπια του Μακρή). Κατά την Έξοδο ήταν επικεφαλής της μίας από τις τρεις φάλαγγες, η οποία είχε και τις περισσότερες απώλειες (οι άλλες δύο είχαν επικεφαλής τους Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα). Δίπλα του σ´ αυτή την πορεία, ντυμένη με αντρική φορεσιά και κρατώντας και αυτή γιαταγάνι, βάδισε η νεαρή και νιόπαντρη Καπετάνισσα Ευπραξία, η οποία από τότε και μέχρι το θάνατό της, όποτε αναφερόταν στον άντρα της, τον αποκαλούσε «ο Ήρωάς μου».

Κάστρα πολλά προσκύνησαν, και δώσαν τα κλειδιά τους,
Το Μεσολόγγι το κακό, το Μεσολόγγι τ’ άξιο
Δεν παραδίνει τα κλειδιά, πασά δεν προσκυνάει.
Κι ας λιγοστεύει το ψωμί, κι ας σώνεται τ’ αλεύρι.
Μέρα και νύχτα πόλεμο, μ’ εννιά χιλιάδες Τούρκους.
Πέφτουν ντουφέκια σα βροχή και μπόμπες σα χαλάζι.
Κι από τη ντάπια του ο Μακρής στα παλικάρια κράζει:
-Παιδιά, βαστάτε τ’ άρματα, βαστάτε το ντουφέκι,
Γιατί βοήθεια πλάκωσε στεριάς και του πελάγου,
Ο Καραϊσκάκης της στεριάς, κι Υδραίοι του πελάγου.
Ούτε βοήθεια φάνηκε, κι ούτε βοήθεια φτάνει.
Και σώθηκε όλο το ψωμί, και σώθηκε τ᾽ αλεύρι.
Μαύρο γιουρούσι κάνανε τη νύχτα του Λαζάρου.
Οι Τούρκοι τους καρτέραγαν, κρυμμένοι στα χαντάκια,
Σκοτώσαν γυναικόπαιδα, χαλάσαν το γεφύρι,
Και λιγοστοί τους ξέφυγαν, στο αίμα κολυμπώντας.

Αργότερα πέρασε στην Πελοπόννησο και στο Ναύπλιο, αλλά επανήλθε στη Στερεά Ελλάδα και ακολούθησε τον Καραϊσκάκη στην εκστρατεία του για την απελευθέρωση της Στερεάς, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές μάχες. Μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη συνέχισε μόνος του τον Αγώνα, όταν σχεδόν όλοι οι καπετάνιοι της Στερεάς είχαν προσκυνήσει.
Το 1831 εκλέχθηκε πληρεξούσιος Μεσολογγίου στην Εθνοσυνέλευση του Άργους. Χαρακτηριστικό της ποιότητας του χαρακτήρα του είναι το ακόλουθο περιστατικό. Όταν ο νεαρός βασιλιάς Όθων του προσέφερε τη θέση του υπασπιστή του, ο Μακρής αρνήθηκε με την παρακάτω φράση: «Μεγαλειότατε δεν ξέρω εγώ να τσακάω (διπλώνω) τη μέση μου». Επέστρεψε στο Μεσολόγγι, διέκοψε την ανάμειξή του με το δημόσιο βίο και ασχολήθηκε με τη γεωργία.
Λέγεται ότι προαισθάνθηκε το τέλος του το 1841. Ντύθηκε με τ’άρματά του και κίνησε με τη γυναίκα του για τη Γαβαλού. Όταν έφτασαν στο κονάκι τους, ξάπλωσε στο στρώμα και πρόσταξε τη γριά του να καθίσει στο πλευρό του και να τον μοιρολογήσει! Εκείνη αντέδρασε, μα στο τέλος υποχώρησε κι άρχισε να τραγουδάει το κλέφτικο τραγούδι που εκείνος αγαπούσε. Ο ήρωας την κοιτούσε αμίλητος στα μάτια, σαν να έβλεπε έτσι τα περασμένα και ξεψύχησε…
Ο Μακρής, ο καπετάνιος του Ζυγού, ο κατ’ εξοχὴν υπερασπιστὴς του Μεσολογγίου στην περίοδο της Πολιορκίας του, συμβολίζει «τὸν ἡρωικότερο τῶν ἁγνῶν ἀπελευθερωτῶν, τὸν ἁγνότερο τῶν ἡρώων καὶ τὸν ἀφανέστερο τῶν ἐνδόξων». Αποτελεί πρότυπο Αγωνιστή τόσο για την καθοριστική συνεισφορά του στα πεδία των μαχών όσο και για την απελευθέρωση κομβικών περιοχών της Δυτικής Ελλάδας. Ωστόσο, ο Μακρής ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία ανδρών που εμπνέουν και παραδειγματίζουν στον ίδιο βαθμό (αν όχι περισσότερο) και για τις πράξεις τις οποίες δεν έκανε. Δεν συνεργάστηκε (συμβιβάστηκε) ποτέ με τους Οθωμανούς, δεν ενεπλάκη στον αιματηρό εμφύλιο και δεν επεδίωξε ποτέ προσωπικά αξιώματα και τιμές. Για όλους τους παραπάνω λόγους, ο Δημήτριος Μακρής αποτελεί μια εμβληματική μορφή του Αγώνα που θα πρέπει να εμπνέει τους Έλληνες στο πέρασμα των αιώνων.

Η ομιλία του Θύμιου Αδάμη

Θοδωράκης Γρίβας. έργο Αντώνη Ναστούλη
Θοδωράκης Γρίβας. έργο Αντώνη Ναστούλη
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΙΒΑΣ
ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ του ΙΩΑΝΝΗ ΔΟΥΚΑ 1838-1916
Υπογραφή Γρίβα. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη
Υπογραφή Γρίβα. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη

3η στάση: Οδός Γρίβα

Ομιλητής: Θύμιος Αδάμης

Ο Θεόδωρος Γρίβας καταγόταν από τη γνωστή οικογένεια των Γριβαίων, οι οποίοι συμμετείχαν σε όλες τις εξεγέρσεις εναντίον των Τούρκων κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Γεννήθηκε στην Πρέβεζα από τον Δημήτριο (Δράκο) Γρίβα και την Θεοδώρα Γιαννίτση το 1797 και υπήρξε σημαντικός οπλαρχηγός του αγώνα με δράση στην Αιτ/νία και στην Πελοπόννησο.
Κατά την έναρξη της επανάστασης συμμετείχε με το δικό του σώμα στις επιχειρήσεις (Πολιορκία Βραχωρίου, Μακρυνόρος…) όμως αναγκάστηκε να καταφύγει στην Πελοπόννησο μετά τον φόνο τριών μελών της οικογένειας Χασάπη (και του Τ. Μαγγίνα), γεγονός που προκάλεσε τη σύγκρουσή του με τον Τσόγκα. Εκεί παντρεύτηκε την κόρη της Μπουμπουλίνας Ελένη, η οποία αρχικά υπήρξε γυναίκα του Πάνου Κολοκοτρώνη (γιος του γέρου του Μοριά ) που σκοτώθηκε το 1824, στον εμφύλιο. Ο Θ. Γρίβας ανήκε στην ομάδα των Κολοκοτρωναίων και παντρεύτηκε την νεαρή χήρα, μετά έξι μήνες ( το 1825) παρά τη θέληση του Θ. Κολοκοτρώνη. Στη συνέχεια ξέσπασε διαφωνία ανάμεσα τους για την πλούσια προίκα της Ελένης που ο Γρίβας νόμιμα διεκδικεί να επιστρέψει ο Κολοκοτρώνης, ενώ εκείνος ισχυρίζεται πως ήταν ασήμαντη. Η ρήξη Κολοκοτρώνη – Γρίβα δημιούργησε πολλά προβλήματα στην Επανάσταση μέχρι την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Καποδίστρια.
Ο Γρίβας και η Ελένη απόκτησαν δύο παιδιά το Δημήτρη και τη Λασκαρίνα και η Ελένη πέθανε το 1850 από δάγκωμα φιδιού στον πύργο των Γριβαίων στην Ακαρνανία. Ο Γρίβας παντρεύτηκε ξανά και πήρε σύζυγο την Πηνελόπη Στάικου, ενώ το 1854 εμπλέκεται ενεργά στην εξέγερση της Ηπείρου και αργότερα πρωταγωνιστεί στη εξέγερση κατά του Όθωνα. Πέθανε το 1862 (υπάρχει η υποψία πως δολοφονήθηκε με δηλητήριο από ανθρώπους των Άγγλων).

 

Η ομιλία της Έφης Πυρπύλη

Ανδρέας; ίσκος
Προβιβασμός του Ίσκου σε υποστράτηγο.
Προβιβασμός του Ίσκου σε υποστράτηγο.

4η (α) στάση: Οδός Ίσκου

Ομιλήτρια: Έφη Πυρπύλη

Ο Ανδρέας Ίσκος ή Ανδρέας Ίσκου ήταν αρματολός του Βάλτου στη Δυτική Ελλάδα και πολιτικός κατά την περίοδο της Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε στη Δούνιστα (Ντούνιστα) Βάλτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας (σημερινό Σταθά) γύρω στα τέλη του 18ου αι. Ήταν γιος του Δημήτρη Καραΐσκου – Λαλαγιώργου και λεγόταν και Καραΐσκος. Σύμφωνα με κάποιες πηγές ο Δημήτρης Καραΐσκος ήταν πατέρας του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, πράγμα που τον καθιστά αδερφό του στρατηγού από τον ίδιο πατέρα και διαφορετική μητέρα. Υπηρέτησε τόσο στο αρματολίκι της περιοχής όσο και στην αυλή του Αλή – πασά ως σωματοφύλακας (τζαχαντάρης), όπως και πολλοί άλλοι οπλαρχηγοί.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 έλαβε μέρος σε πολλές μάχες στη Δυτική Ελλάδα. Πολέμησε και διακρίθηκε στη μάχη της Λαγκάδας, στην Κιάφα, στην Πλάκα και στο Πέτα, στην Άρτα, στο Αγρίνιο, στο Βουλγαρέλι και στα Τζουμέρκα. Ήταν παρών σε όλες τις πολιορκίες του Μεσολογγίου και, κατά την τελευταία, ήταν ένας από τους αρχηγούς της πόλης.

Το 1826 επιλέγεται μεταξύ των 11 μελών της νέας Κυβέρνησης (Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος) και το 1829 εκλέγεται πληρεξούσιος στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση. Μετά την καταστροφή των ελληνικών δυνάμεων στο Πέτα (Ιούλιος 1822) δήλωσε υποταγή στους Τούρκους και ακολούθησε τον Ομέρ Βρυώνη στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, αλλά, μετά την αποτυχία κατάληψής του, προσχώρησε και πάλι στους Έλληνες (Δεκέμβριος 1822).

Πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο (1824) με το μέρος της Κυβέρνησης και αργότερα με τους φιλοβασιλικούς επί Όθωνος. Μετά την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, αποσύρθηκε στην περιοχή του Βάλτου, όπου και ξαναπροσκύνησε τους Τούρκους. Επανήλθε όμως στα ελληνικά σώματα (1828), ύστερα από παρέμβαση του Άγγλου στρατηγού Ρίτσαρντ Τσώρτς, στα πλαίσια της τακτικής του Ιωάννη Καποδίστρια του προσεταιρισμού των «προσκυνημένων» οπλαρχηγών της Στερεάς Ελλάδος. Έδρασε τότε κυρίως στη βορειοδυτική Αιτωλοακαρνανία και συνέβαλε στην απελευθέρωσή της. Ο Ίσκος ήλθε σε ρήξη με τον Μαυροκορδάτο, γιατί τόλμησε να προστατέψει τον Καραϊσκάκη. Ο «πρίγκηπας» δεν δίστασε τότε να τον κατηγορήσει για «αισχρά κέρδη» από τη «συμμαχία» του με τον Καραϊσκάκη.

Η Κυβέρνηση ενέταξε τον Ίσκο στον ελληνικό στρατό. Η επιτροπή τον κατέταξε αρχικά στους αξιωματικούς Β΄ τάξεως, αλλά έπειτα, με αναθεώρηση, στην Α΄ τάξη (αρ. μητρώου 32), αναγνώρισε δε σε αυτόν και το σώμα του οφειλή 245.442 γροσίων, που όμως δεν του αποδόθηκαν ποτέ. Το 1823 προάγεται σε στρατηγό από την Κυβέρνηση. Το 1826 επιλέγεται στο Ναύπλιο μεταξύ των 11 μελών της νέας κυβέρνησης (Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος), με πρόεδρο τον Ανδρέα Ζαΐμη.

Ο Ίσκος προήχθη σε χιλίαρχο από τον αδελφό του Κυβερνήτη, Αυγουστίνο Καποδίστρια. Ο χιλίαρχος Ίσκος διορίστηκε μέλος του στρατιωτικού Δικαστηρίου της Δυτικής Ελλάδος που συστάθηκε στο Μεσολόγγι.

Τον Ιούλιο του 1832 συμμετέχει ως πληρεξούσιος του Βάλτου σε συνέλευση στο Άργος, όπου με το Β΄ ψήφισμά της επικυρώνεται η εκλογή του Όθωνα.

Ο Ανδρέας Ίσκος είχε πολλά παιδιά (Γεώργιος, Νίκος, Θανάσης, Αλεξάνδρα, Μαρία, Ελένη και Ευθυμία). Αδελφός του ήταν ο Ιωάννης Ίσκος που έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κατά την Επανάσταση. Συγγενής του ήταν και ο Χρόνης Ίσκος, που πολεμώντας τους Τούρκους, έχασε το ένα του χέρι και σκοτώθηκε κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου. Ο Ανδρέας Ίσκος πέθανε στο Μεσολόγγι το 1857, όπου και ετάφη.

Η ομιλία της Ρούλας Σιαδήμα

προτομής του Οπλαρχηγού Κώστα Σιαδήμα στο Αργυρό Πηγάδι

Προτομή του Οπλαρχηγού Κώστα Σιαδήμα στο Αργυρό Πηγάδι

4η (β) στάση: Οδός Σιαδήμα

Ομιλήτρια: Ρούλα Σιαδήμα

Ο καπετάν Κώστας Σιαδήμας του Ιωάννη και της Σοφίας, καταγόταν από σουλιώτικη οικογένεια που εγκατέλειψε το Σούλι το 1803 μαζί με άλλες οικογένειες υπό τον Κίτσο Μπότσαρη, μετά την συνθηκολόγηση με τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων και μετακινήθηκε αρχικά στη Λαμία και στη συνέχεια στο χωριό Γκερτοβός (Αργυρό Πηγάδι) της επαρχίας Απόκουρου.
Ακολούθησε, από νεαρή ηλικία, το επάγγελμα του κλέφτη. Το αρματωλίκι στο Απόκουρο το πήρε το 1818 και το κράτησε ως το 1823. Νυμφεύθηκε την αδερφή των Γιολτασαίων που κρατούσαν το αρματωλίκι του Καρπενησίου και απέκτησαν 4 παιδιά, το Χρήστο, τον Ιωάννη, το Λάμπρο και την Ελένη.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Πήρε μέρος στην επίθεση εναντίον της Ναυπάκτου χωρίς όμως επιτυχία. Επίσης συμμετείχε στην Άλωση του Βραχωρίου που απελευθερώθηκε 10-11 Ιουνίου 1821. Από τις λεηλασίες που ακολούθησαν, έβγαλε από την πόλη 18 μουλάρια φορτωμένα με λάφυρα, τα οποία έθαψε στο υποστατικό του Ψώριαρη, προκαλώντας σε πολλούς την όρεξη να ψάχνουν ακόμη και σήμερα για το θησαυρό του.
Έκτοτε, ο Κώστας Σιαδήμας θα πάρει μέρος σε περίπου 30 στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Δυτική Ελλάδα. Θα του δοθεί ο βαθμός του εκατόνταρχου, του χιλιάρχου και του αντιστράτηγου.
Στη μάχη της Καλιακούδας στην επαρχία Καρπενησίου ο Σιαδήμας δεν μπόρεσε να κρατήσει τη θέση του. Κατηγορήθηκε για προδοσία. Το Στρατιωτικό Δικαστήριο, όπου τον υπερασπίστηκε ο Κίτσος Τζαβέλας ηγήτωρ της μάχης, δεν τον καταδίκασε. Τα κίνητρα της κατηγορίας ήταν μάλλον πολιτικά.
Επανήλθε στις γραμμές της Επανάστασης συμμετέχοντας στην πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου και σκοτώθηκε πολεμώντας κατά την Έξοδο στις 11 Απριλίου 1826. Ήταν 34 ετών.
Αδελφός του ήταν ο Νάσος Σιαδήμας, που πολέμησε μαζί του στη Δυτική Στερεά και στη συνέχεια με τον αρχιστράτηγο Γιώργο Καραϊσκάκη στις επιχειρήσεις της Ανατολικής Στερεάς. Παρέμεινε στο στράτευμα και μετά το τέλος των επιχειρήσεων. Επί Όθωνα εντάχθηκε, ως αξιωματικός, στη Βασιλική Φάλαγγα.
Ο οπλαρχηγός του Απόκουρου Κώστας Σιαδήμας τιμήθηκε από το Δήμο Θέρμου και το σύνδεσμο των Απανταχού Αργυροπηγαδιτών με προτομή, που φιλοτεχνήθηκε από τον Βασίλη Παπασάικα και της οποίας τα αποκαλυπτήρια έγιναν στο Αργυρό Πηγάδι στις 10 Αυγούστου 2019.

Η ομιλία της Βασιλικής Θανέλλα

Στάικος Γιάννης- έργο Αντώνη Ναστούλη
Στάικος Γιάννης- έργο Αντώνη Ναστούλη
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΣΤΑΙΚΟΣ
Υπογραφή Στάικου Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη
Υπογραφή Στάικου Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη
Οικία Ιωάννη Στάικου

Το σπίτι της οικογένειας Στάικου στο Αγρίνιο.

5η στάση: Οδός Ι. Στάικου

Ομιλήτρια: Βασιλική Θανέλλα, φιλόλογος

Γεννήθηκε στη Βελάουστα (Πυργί) μάλλον το 1793 και πέθανε στο Αγρίνιο το 1861 ή 1867.

Ο Ιωάννης (Γιαννάκης) Στάικος καταγόταν από μεγάλη προυχοντική οικογένεια του Βλοχού και η γυναίκα του ήταν αδελφή του αρματολού του Βάλτου Ανδρέα Ίσκου.

Είχε τρία αδέλφια : τον Χρηστάκη, που πέθανε στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης, , τον Παναγή που ήταν έμπορος στην Οδησσό και Φιλικός και τον Στάμο που υπήρξε πολιτικός, πληρεξούσιος της επαρχίας Βραχωρίου το 1823 ( Β΄ Εθνοσυνέλευση, Άστρος) και το 1829 ( Δ΄ Εθνοσυνέλευση, Άργος).

Η οικογένεια των Σταϊκαίων βρισκόταν σε διαρκή αντιπαλότητα με την αρματολική οικογένεια των Βλαχοπουλαίων για το αρματολίκι του Βλοχού ήδη από τα προεπαναστατικά χρόνια. Η αντιπαλότητα συνεχίστηκε κατά την διάρκεια του Αγώνα μέχρι να καταφέρει ο Γιαννάκης Στάικος  να κατακτήσει το 1824 το αρματολίκι του Βλοχού. Προκείμενου να αποκτήσει τον έλεγχο της περιοχής που τόσο επιθυμούσε  ο Γιαννάκης Στάικος  δεν δίστασε να εκμεταλλευτεί άλλοτε τους νεοπαγείς θεσμούς της επαναστατικής διοίκησης και άλλοτε παραδοσιακές πρακτικές («καπάκια»).

 Η αντιπαλότητα αυτή -χαρακτηριστική της κρίσης στο εσωτερικό του αρματολικού συστήματος που προκάλεσε το ξέσπασμα της Επανάστασης- πυροδοτήθηκε περαιτέρω με την άφιξη του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στη Δυτική Στερεά και την διχαστική τακτική που αυτός εφάρμοσε.

Κατά την Επανάσταση η δράση του Γιαννάκη Στάικου εντοπίζεται γύρω από την περιοχή της οποίας τον έλεγχο διεκδικεί πολιτικά και στρατιωτικά. Έχοντας μισθώσει ένοπλο σώμα και πολεμώντας στο πλευρό του Ανδρέα Ίσκου συμμετέχει στην επιτυχημένη πολιορκία του Βραχωρίου τον Ιούνιο του 1821 και του Ζαπαντίου αργότερα, καθώς και στις μάχες στο Μακρυνόρος και γύρω από την Άρτα. Το 1823 συμμετέχει στη υπεράσπιση του Ανατολικού (Αιτωλικό) κατά την πολιορκία του από τους Τούρκους υπό τον Ομέρ Βρυώνη. Κατά την δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) πολέμησε εναντίον των Τούρκων έξω από την πόλη με εντολή του διορισμένου επάρχου Κωνσταντίνου Μεταξά.

Μετά το τέλος της Επανάστασης το Ελληνικό Βασίλειο τίμησε την προσφορά του στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας με τον βαθμό του υποστράτηγου. Μάλιστα στη Βασιλική Φάλαγγα που ιδρύθηκε το 1835, και η οποία διαιρέθηκε σε 13 τετραρχίες, ανέλαβε την διοίκηση της 3ης τετραρχίας με έδρα το Ναύπλιο. Την περίοδο της απόλυτης μοναρχίας (1833-1844) ανήκε στο στελεχιακό δυναμικό του αγγλικού κόμματος, ενώ αργότερα συνδέθηκε πολιτικά με τον Ι. Κωλέττη. Εξελέγη βουλευτής της επαρχίας Τριχωνίας το 1845, διετέλεσε γερουσιαστής (1847), υπουργός Πολέμου στην κυβέρνηση Αντωνίου Κριεζή (1849) και αντιπρόεδρος της Γερουσίας (1855).

Όπως και πολλοί άλλοι πρωταγωνιστές  της εποχής εκείνης, έτσι και ο Γ. Στάικος είναι αμφιλεγόμενο πρόσωπο. «Οι Στάϊκοι ήταν υπερήφανοι και πολεμιστές…», γράφει η Ελένη Γιαννακοπούλου, ενώ ο Γ. Παπατρέχας σημειώνει για τον Γιαννάκη Στάικο «Καπετάνιος του Βλοχού, στρατηγός, τσιφλικάς κι ένας από τους ελάχιστους που βγήκαν πλούσιοι από τον Αγώνα, άρπαξε και την εφορία, για να κορέσει την απληστία του».

Η ομιλία της Εύης Παπαλέξη

Βλαχόπουλος Αλεξάκης- έργο Αντώνη Ναστούλη
Βλαχόπουλος Αλεξάκης- έργο Αντώνη Ναστούλη
ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Υπογραφή Βλαχόπουλου. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη
Υπογραφή Βλαχόπουλου. Αρχείο Γίτσας Πανταζή Ναστούλη

6η στάση: Οδός Βλαχοπούλου

Ομιλήτρια: Εύη Παπαλέξη, ιατρός

<<…εσεκλετίστηκα κι εγώ… Μ’ επήρε ο πόνος σου κι αν έχεις άδεια έλα…>> έγραψε ο Στρατιωτικός Διοικητής του Βραχωρίου Νούρκα Σέρβανης στον Αλεξάκη Βλαχόπουλο, στις 23 Μαΐου του 1821, λίγες μέρες πριν την πολιορκία και την άλωση του Βραχωρίου από τις Ελληνικές Επαναστατικές Δυνάμεις, προσπαθώντας να παγιδεύσει τον Αρματωλό του Βλοχού, παλιό του γνώριμο, ώστε να ακυρώσει τα σχέδια των Ελλήνων και να αποτρέψει τα μελλούμενα.
Ο Οπλαρχηγός του Βλοχού, όμως, που θα τιμούνταν μετά τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους με το Αργυρούν Αριστείο του Αγώνα και με τον Αστέρα του Ανώτερου Ταξιάρχη και το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος, δεν έπεσε στην παγίδα και το Βραχώρι σώθηκε.
Από τις σπουδαιότερες στρατιωτικές προσωπικότητες του Βραχωρίου και της Δυτικής Ελλάδας κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού ο Αλέξιος ή Αλεξάκης Βλαχόπουλος, γόνος της γνωστής οικογένειας φιλικών, αγωνιστών, αρματολών Συκά ή Βλαχόπουλων με ρίζες στη Νικόπολη Πρεβέζης, όπου και γεννήθηκε το 1780 – κατ’ άλλους το 1789 – ήταν γιος του Πρώτου Καπετάνιου στο Αρματολίκι του Βλοχού Νίκου Συκά ή Βλαχογιωργάκη που δολοφονήθηκε από τον Αλή Πασά το 1790.
Ο Αλεξάκης κατά την προσφιλή συνήθεια του δυνάστη, περιμαζεύτηκε με τα αδέρφια του στην αυλή του Αλή, για να μεγαλώσει και να γίνει Αρματωλός. Εγκατέλειψε νωρίς την αυλή του Πασά και βγήκε στο κλαρί. Έδρασε στην περιοχή της Παραμυθιάς. Με το διωγμό των Αρματωλών (1806-1808) κατέφυγε στα Επτάνησα με τα αδέρφια του, όπου και κατατάχτηκε στα Ελληνικά Εθελοντικά Σώματα του Αγγλικού Στρατού και πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων η κατάληψη της γαλλοκρατούμενης Λευκάδας.
Με τη διάλυση των Αγγλικών Ταγμάτων το 1816 λαμβάνει πρόσκληση από τον Αλή Πασά και επιστρέφει στα Γιάννενα. Μορφωμένος και αγγλομαθής, κάτοχος της Στρατιωτικής Τακτικής υπολογίζονταν πολύ!
Αυτή την εποχή (1819) μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία για τους σκοπούς της οποίας με το βαθμό του απόστολου εργάστηκε στην Πρέβεζα. Δύο φορές για τη δράση του στη Φιλική Εταιρεία προδόθηκε. Μια στον Αλή Πασά τον οποίο κατόρθωσε να πείσει για την αθωότητα του και μια ενώ ήταν στην Κωνσταντινούπολη, όπου και φυλακίστηκε για να απελευθερωθεί με την παρέμβαση του Άγγλου Πρεσβευτή, επειδή είχε υπηρετήσει στα Αγγλικά Τάγματα.
Με την επιστροφή του στην ηπειρωτική Ελλάδα ο Αλή Πασάς του παραχωρεί το Αρματωλίκι του Βλοχού.
Έτσι, όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση ο Βλαχόπουλος ήταν στην Αιτωλοακαρνανία και πρωτοστάτησε στην εξέγερση της Δυτικής Ελλάδας, αν και μέλη της οικογένειάς του ήταν όμηροι στην Πρέβεζα.
Με δικό του Στρατιωτικό Σώμα πήρε μέρος στην απελευθέρωση του Βραχωρίου, όπου πολέμησε παλικαρίσια και είχε το γενικό πρόσταγμα. Οι 500 άνδρες του από το Αρματωλίκι του Βλοχού μαζί με τις δυνάμεις του Αρματωλού της Βόνιτσας Τσόγκα, στρατοπέδευσαν στην περιοχή Παλιόπυργος ή Παλιόκαστρο, όπου σήμερα είναι η Αγία Βλαχέρνα.
Λέγεται ότι υποδέχθηκε μιλώντας στα αγγλικά τον Άγγλο Καπετάνιο Χέντερσον κατά την παραλαβή κανονιού και πυρίτιδας που αγόρασαν κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Βραχωριού οι Έλληνες, σε μια κίνηση που έκρινε αποφασιστικά την έκβαση υπέρ τους.
Αναφέρεται ότι σ’ αυτόν παραδόθηκαν οι Οθωμανοί και ότι επιφανείς Οθωμανοί που επέζησαν από την άλωση του Βραχωρίου χρησιμοποιήθηκαν για ανταλλαγή με Έλληνες αιχμαλώτους μεταξύ των οποίων και μέλη της οικογένειας του Βλαχόπουλου.
Μετά την άλωση του Βραχωρίου, με το δικό του στράτευμα πολέμησε λίγο αργότερα (26 Ιουλίου) και στο Ζαπάντι.
Αντιπροσώπευσε τις Επαρχίες Βλοχού και Βραχωρίου στη Συνέλευση Δυτικής Χέρσου Ελλάδος το Νοέμβριο του 1821 υπό το Μαυροκορδάτο, τον οποίο ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Χρημάτισε Γερουσιαστής του Οργανισμού Δυτικής Χέρσου Ελλάδος, ενώ πήρε μέρος και στην Γ΄ Γενική Συνέλευση στο Ανατολικό (Αιτωλικό).
Το 1822 υπέγραψε μυστική ένορκη συμφωνία με Κολοκοτρώνη, Μπότσαρη και άλλους για αμοιβαία υποστήριξη. Το ’22 επίσης ονομάστηκε Χιλίαρχος και τον επόμενο χρόνο Στρατηγός, ένας από τους τρεις Γενικούς Αρμοστές της Δυτικής Χερσου (το 1823) και Υπουργός Πολέμου. Το 1824 υπήρξε μέλος της Δικαστικής Επιτροπής του Γ. Καραϊσκάκη. Το 1825 μαζί με Κοντογιάννη και Γιάννη Ρόγκα μπαίνει στο Μεσολόγγι και επιζεί της Εξόδου.
Ορίστηκε Γενικός Επιθεωρητής του Στρατού Στερεάς Ελλάδος (1827), Υπουργός Στρατιωτικών επί Καποδίστρια και Όθωνα -από τον Αύγουστο του 1841 έως το Σεπτέμβριο του 1843, όπου με την Επανάσταση της 3ης Σεπτέμβρη συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Πήρε μέρος στη Θεσσαλική Επανάσταση το 1854. Διετέλεσε Βουλευτής και Αντιπρόεδρος της Βουλής (1859-1860) και Υπασπιστής του Βασιλέως Γεωργίου Α’ (1864).
Πέθανε στην Αθήνα το 1865.
Ήταν νυμφευμένος με την Αναστασία και είχε αποκτήσει τρία παιδιά. Ένα αγόρι -κατά μαρτυρίες ονόματι Παρνασσός, και δύο θυγατέρες: την Κασσάνδρα και την Ευφροσύνη.
Μια Στρατιωτική και Πολιτική Προσωπικότητα Μοναδική!

Η ομιλία της Κωνσταντίνας Βασιλείου

Τσέλιος Δήμος- έργο Αντώνη Ναστούλη
Τσέλιος Δήμος- έργο Αντώνη Ναστούλη
Δήμος Τσέλιος
Το σπίτι του Δήμου Τσέλιου στο Αγρίνιο

Το σπίτι του Δήμου Τσέλιου στο Αγρίνιο

7η στάση: Οδός Δήμου Τσέλιου

Ομιλήτρια: Κωνσταντίνα Βασιλείου, Φοιτήτρια τμ. πολιτισμικής διαχείρισης

Η οδός Δήμου Τσέλιου στο Αγρίνιο είναι αφιερωμένη στον στρατηγό Δήμο Τσέλιο, τον γνωστό Γέρο-Δήμο, μια πολύ σημαντική μορφή του ’21 για τον οποίο γράφτηκαν πολλά δημοτικά τραγούδια και ποιήματα.
Γεννήθηκε το 1785. Για τον τόπο που γεννήθηκε οι απόψεις διίστανται, από την μια βρίσκεται η Ζαβίτσα της Ακαρνανίας, ενώ από την άλλη το Σπαρτοχώρι του Μεγανησίου της Λευκάδας. Ο ίδιος, βέβαια, αναφέρει στα απομνημονεύματά του πως γεννήθηκε «εις το Μεγανήσι της Αγίας Μαύρας» και πως κατάγεται από τα Κομετάτα Κεφαλονιάς από τον παππού του και από την Ακαρνανία από τη γιαγιά του, μάλλον από την Ζαβίτσα. Δεν λεγόταν όμως Τσέλιος στο επίθετό του, το πατρογονικό του όνομα ήταν Φερεντίνος και έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία ενός έτους, όταν τον χτύπησε κεραυνός και σε ηλικία τριών ετών από μητέρα, όταν εκείνη πνίγηκε.
Σε ηλικία 19 ετών πέρασε στο Καρπενήσι και έγινε κλεφταρματωλός. Από πολύ νωρίς έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, στην οποία τον μύησε ο Καραϊσκάκης και πολέμησε σε πολλές μάχες, από τις οποίες οι πιο γνωστές είναι εκείνες του Πέτα, της Βόνιτσας, του Μύτικα, της Αράχωβας. Ακόμη συμμετείχε στην πολιορκία του Μεσολογγίου και του Βραχωρίου (Αγρινίου) μετά από την οποία εγκαθίσταται στην πόλη. Έγινε γνωστός μέσα από την συμμετοχή του στις ομάδες των Κατσαντώνη και Καραϊσκάκη και μετά το 1823 έγινε Αντιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας.
Το 1836 και ενώ είχε ανέβει στη βασιλεία ο Όθωνας, ο Δήμος Τσέλιος συμμετείχε σε επαναστατική ομάδα που διεκδικούσε Σύνταγμα από το βασιλιά. Εξαιτίας αυτής της συμμετοχής, αναγκάστηκε σε αυτοεξορία μακριά από την οικογένεια του στην Λευκάδα και αργότερα στο Λονδίνο και του αφαιρέθηκε και το στρατιωτικό του αξίωμα, ενώ το σπίτι του στο Αγρίνιο λεηλατήθηκε. Όταν επέστρεψε, κάποια χρόνια αργότερα, πήρε ξανά το στρατιωτικό του αξίωμα και ξαναμπήκε στην βασιλική φάλαγγα από όπου τον είχε διώξει ο Όθωνας. Πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 1854.
Ο Δήμος Τσέλιος αποτελεί έναν φωτεινό φάρο που στήριξε την Αιτωλοακαρνανία στην δύσκολη περίοδο της Απελευθέρωσης. Ο τάφος του βρίσκεται μέχρι και σήμερα στον Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι.

Ομιλία Γεράσιμου Γερολυμάτου

Στήλση απελευθέρωσης Αγρινίου

8η στάση (τερματισμός): Οδός 11ης Ιουνίου

Ημέρα απελευθέρωσης του Αγρινίου το 1821

Ομιλητής: Γεράσιμος Σπ. Γερολυμάτος, συγγραφέας

Η απελευθέρωση του Αγρινίου στις 11 Ιουνίου του 1821 είναι ένα από τα μεγαλειωδέστερα ιστορικά γεγονότα της ελληνικής επανάστασης του 1821.
Βέβαια, η επανάσταση στο Βραχώρι (Αγρίνιο) το 1821 άργησε να εκδηλωθεί. Τούτο οφείλεται στο ότι το Βραχώρι (Αγρίνιο) ήταν έδρα ισχυρών τουρκικών στρατευμάτων και το τουρκικό στρατιωτικό κέντρο της Δυτικής χέρσου Ελλάδας (Κάρλελι).
Ακόμη στο Βραχώρι (Αγρίνιο) ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί αξιωματούχοι Τούρκοι, επειδή ήταν και το διοικητικό κέντρο της περιοχής και επειδή είχε άμεση οικονομική εξάρτηση απευθείας από την εκάστοτε Βαλιδέ Σουλτάνα.
Το Βραχώρι, λοιπόν, ήταν για τη Δυτική Ελλάδα ότι η Τριπολιτσά για την Πελοπόννησο. Στο Βραχώρι κάθε διώροφη η τριόροφη τουρκική οικοδομή ήταν τριγυρισμένη με διπλό και τριπλό καμιά φορά τοίχισμα και αυλόθυρες σε πολλές μεριές, μοναδικό φαινόμενο σε όλη την Ελλάδα.
Η τυραννία έγινε αβάσταχτη ιδίως τις παραμονές της Επανάστασης, όταν στρατιωτικός διοικητής του Βραχωριού ήταν ο Τουρκαλβανός Νούρκας Σέρβανης και πολιτικός διοικητής ο Αλάμπεης.
Όμως, μετά τα πρώτα επαναστατικά κρούσματα στην Αιτωλοκαρνανία, οι Τούρκοι άρχισαν να ανησυχούν και ο φόβος τους μεγάλωσε, όταν στην πόλη άρχισαν να μαζεύονται και οι ομόθρησκοι τους της υπαίθρου.
Και οι φόβοι τους και βγήκαν αληθινοί:
Στις 26 με 27 Μαΐου, ημέρα της Πεντηκοστής του Πάσχα, οι επαναστατικές δυνάμεις της Αιτωλοακαρνανίας καταλάβανε θέσεις γύρω από το Βραχώρι για να το εκπολιορκήσουν. Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1821 ο κλοιός γύρω από το Βραχώρι είχε ολοκληρωθεί και τα χαράματα της ίδιας νύχτας (28-5-1821), άρχισε γενική επίθεση από όλες τις μεριές.
Η έφοδος αιφνιδίασε τους Τούρκους. Γιορτάζανε το «Ραμαζάνι» τους εκείνη την ημέρα, και μόλις άκουσαν τους πυροβολισμούς των Ελλήνων, έντρομοι, σπεύσανε στα «ενδότερα» της πόλης.
Στις 11 Ιουνίου 1821 έπεσε το Βραχώρι που ήταν το προπύργιο των Τούρκων στη Δυτική Ελλάδα. «Και ούτως εκυριεύθη το περίφημο Βραχώρι, η πρωτεύουσα της ηγεμονίας της υπό των Οθωμανών ονομαζομένης Κάρλελη» γράφει στα απομνημονεύματα ο ήρωας του 1821 Λάμπρος Κουτσονίκας. Ήταν η πρώτη απελευθέρωση πόλης σ΄ ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο που ενίσχυσε τον Απελευθερωτικό αγώνα με τους θησαυρούς των Τούρκων αξιωματούχων και με το πολεμικό υλικό που έπεσε στα χέρια των Ελλήνων.
Η λαϊκή Μούσα αποθανάτισε την πολιορκία του Βραχωριού με το εξής δημοτικό τραγούδι, που το έχει καταχωρημένο ο Πετρώφ στη συλλογή δημοτικών τραγουδιών που εξέδωσε :

Σ΄ όλον τον κόσμο ξαστεριά,
Σ΄ όλο τον κόσμο ήλιος,
και στο Ζαπαντοβράχωρο
όλο καπνός και αντάρα.
Καπιταναίοι τόκαψαν,
καπιταναίοι το καίνε
.

Η αυγή, λοιπόν, της 11ης Ιουνίου 1821 βρήκε ελεύθερο το περήφανο Βραχώρι. Μέσα από τις στάχτες της μπαρουτοκαπνισμένης πόλης θα ξαναγεννιόταν το Αγρίνιο.

11η Ιουνίου – Ιστορικός περίπατος – οι στάσεις Read More »

Να μπει σήμανση στο μιναρέ Μεγάλης Χώρας

Μιναρές Μ Χώρας

Να μπει σήμανση στο μιναρέ Μεγάλης Χώρας

Μιναρές Μ Χώρας

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία, με αφορμή τον εορτασμό της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση  του 1821, με επιστολή της καλεί την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας και τον Δήμο Αγρινίου να προχωρήσουν στην τοποθέτηση επεξηγηματικής πινακίδας (με σύντομο ενημερωτικό κείμενο) στα κατάλοιπα του μιναρέ της Μεγάλης Χώρας.

Το συγκεκριμένο κτίσμα είναι το μόνο οθωμανικό στην περιοχή και (πέραν των εργασιών συντήρησης και υποστήλωσης που χρειάζεται) στερείται υποτυπώδους τεκμηρίωσης για όποιον θελήσει να το επισκεφθεί. Σε αντίθεση με την περιοχή μας, σε όλη την Ελλάδα τα οθωμανικά κτίρια είναι συντηρημένα και προβεβλημένα και αποτελούν πηγή ιστορικής γνώσης και πόλο έλξης επισκεπτών.

Ο μιναρές του Ζαπαντιού, αν και δεν σώζεται σήμερα το κτιριακό σύνολο στο οποίο υπαγόταν και ενδεχομένως δεν χαρακτηρίζεται από μοναδική αρχιτεκτονική αξία, δεν παύει να είναι το μοναδικό σωζόμενο κτίσμα της εποχής της τουρκοκρατίας στο Αγρίνιο και τη γύρω περιοχή. Ας το αναδείξουμε, προσφέροντας την προβλεπόμενη στοιχειώδη τεκμηρίωση in situ, σεβόμενοι τη μοναδικότητα, την ιστορικότητα και την σύνδεσή του με την επέτειο που γιορτάζεται φέτος σε όλη τη χώρα.

Να μπει σήμανση στο μιναρέ Μεγάλης Χώρας Read More »

2020-Έτος Κωσταντίνου Χατζόπουλου

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος

2020 - Έτος Κωσταντίνου Χατζόπουλου

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία, στο κλείσιμο του Έτους Χατζόπουλου, το οποίο συνέπεσε με την πιο δύσκολη συγκυρία των τελευταίων ετών λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, θα ήθελε να εκφράσει τη χαρά και την ικανοποίησή της για το αξιόλογο αποτύπωμα που αφήνει πίσω του το επετειακό για την πόλη 2020.

Εκδόθηκε το εξαιρετικό λεύκωμα με τίτλο «Κωσταντίνος Χατζόπουλος, ένας κοσμοπολίτης συγγραφέας» από τον Δήμο Αγρινίου και υπό την αιγίδα του Υπ. Πολιτισμού.

Πολύ σημαντική κρίνεται επίσης η υλοποίηση της – οφειλόμενης από δεκαετίες στον Χατζόπουλο- έκθεσης με τίτλο «Μνήμη Κ. Χατζόπουλου» στη Δημοτική Πινακοθήκη, η οποία θα ανοίξει για το κοινό όταν επιτρέψουν οι συνθήκες. Μακάρι να βρει και μόνιμο χώρο φιλοξενίας στην πόλη.

Επιπλέον, η παρουσίαση του ντοκυμαντέρ του Χ. Μαγκλίνη «Αθέατη Διαδρομή: Αναζητώντας τον Κωσταντίνο Χατζόπουλο» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, μεταξύ άλλων δράσεών του, έρχεται να πλαισιώσει τις προαναφερόμενες πρωτοβουλίες

Η χαρά και η ικανοποίησή μας ενισχύεται από το γεγονός ότι η ΔΡΩ συνέβαλε στην προσπάθεια της πόλης μας να αναδείξει το σημαντικότερο -ίσως- πνευματικό τέκνο του Αγρινίου, αλλά και από το γεγονός ότι όλοι οι τοπικοί φορείς ένωσαν τις δυνάμεις τους και συνεργάστηκαν με σύμπνοια για το Έτος Χατζόπουλου. Ευχόμαστε η τόσο θετική εμπειρία από αυτή τη συνεργασία όλων και τα αξιόλογα αποτελέσματα της συλλογικής προσπάθειας να γίνουν η αφετηρία για τα επόμενα ωραία και σημαντικά!  

Καλή χρονιά!

ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία

2020-Έτος Κωσταντίνου Χατζόπουλου Read More »

Απορρίφθηκε η εγγραφή του εθίμου των Χαλκουνιών στο Ευρετήριο Άϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Χαλκούνια στο Αγρίνιο © Panos Kaltsas

Απορρίφθηκε η εγγραφή του εθίμου των Χαλκουνιών στο Ευρετήριο Άϋλης Πολιτιστικής Κληρονoμιάς

Χαλκούνια στο Αγρίνιο © Panos Kaltsas

Φωτογραφία: Πάνος Καλτσάς (Χαλκκούνια 2019)

Απορρίφθηκε η αίτηση της ΔΡΩ-κίνηση πολιτών για την Αιτ/νία, για εγγραφή του εθίμου με τον τίτλο «Χαλκούνια Αγρινίου» το 2019 στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.

Λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την γνωμοδότηση της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά η διοίκηση του Εθνικού Ευρετήριου κατά τη συνεδρίαση της 3ης Ιουλίου 2020), αποφάνθηκε τα εξής:

«Η πρόταση εγγραφής του εν λόγω στοιχείου απορρίπτεται λόγω επικινδυνότητας κατά την επιτέλεση του εθίμου διότι δεν συνάδει με το πνεύμα του άρθρου 2, παρ. 1 της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO 2003), στο οποίο ορίζεται η έννοια της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως γίνεται αντιληπτή στη Σύμβαση».

 Η ΔΡΩ – Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία ευχαριστεί το Δήμο Αγρινίου, τους εμπειροτέχνες/φορείς του εθίμου καθώς και συμπολίτες που στάθηκαν αρωγοί  στη συγκεκριμένη προσπάθεια.

Απορρίφθηκε η εγγραφή του εθίμου των Χαλκουνιών στο Ευρετήριο Άϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς Read More »

Η ΔΡΩ για την ημέρα μουσείων εν μέσω καραντίνας

Ημέρα Μουσείων 2020

Ημέρα μουσείων εν μέσω πανδημίας

Η ΔΡΩ συμπλέοντας με τις ειδικές συνθήκες της περιόδου, που επέβαλαν την υλοποίηση ψηφιακών δράσεων για τον εορτασμό της, ζήτησε από τον Θόδωρο Παπακώστα, τον γνωστό archaeostoryteller, να δημιουργήσει μια ιστορία με τον δικό του τρόπο, για τον νομό Αιτωλοακαρνανίας.

 Μία ιστορία για τον τόπο μας. Για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων.

Γιατί η Αιτωλοακαρνανία είναι ένα συναρπαστικό αρχαιολογικό “μουσείο”.

Οι φωτογραφίες είναι: Η πρώτη του Γιώργου Σαράμπαλη, οι υπόλοιπες του Πάνου Καλτσά.

Πατείστε πάνω στις εικόνες να τις δείτε σε μεγέθυνση

Η ΔΡΩ για την ημέρα μουσείων εν μέσω καραντίνας Read More »

Covid-19: Μια ψηφιακή πρωτοβουλία της ΔΡΩ για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2020

archaeodtorytellng

Covid-19: Μια ψηφιακή πρωτοβουλία της ΔΡΩ για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2020

Η Δρω, ακολουθώντας την μικρή παράδοση που έχει δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια, θέλησε και φέτος να συμμετάσχει στον εορτασμό της Ημέρας των Μουσείων, στις 18 Μαΐου.

Συμπλέοντας με τις ειδικές συνθήκες της περιόδου, που επέβαλαν την υλοποίηση ψηφιακών δράσεων για τον εορτασμό της, ζήτησε από τον εξαιρετικό Θόδωρο Παπακώστα, τον πασίγνωστο archaeostoryteller, να δημιουργήσει μια ιστορία με τον δικό του, μοναδικό τρόπο, για τον νομό Αιτωλοακαρνανίας, η οποία θα αναρτηθεί αύριο.

Τον ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την ανταπόκριση, δηλώνουμε μεγάλοι φαν της “Ποπ Αρχαιολογίας” που προωθεί.

Το βίντεό του από τη συμμετοχή του στο TEDxAthens

Covid-19: Μια ψηφιακή πρωτοβουλία της ΔΡΩ για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2020 Read More »

Πρόταση ΔΡΩ για έτος Κώστα Χατζόπουλου

Το 2020 θα συμπληρωθούν 100 χρόνια από τον θάνατο του Κ. Χατζόπουλου, του σημαντικού Αγρινιώτη ποιητή, πεζογράφου, διηγηματογράφου, κριτικού και μεταφραστή. 

Η ΔΡΩ-Κίνηση Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία απευθύνει κάλεσμα προς τους φορείς της πόλης του Αγρινίου για την ανάληψη πρωτοβουλιών ώστε να εορταστούν τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Κ. Χατζόπουλου με τρόπο που να αρμόζει στη σημασία του έργου του και στη βαρύτητα της προσωπικότητάς του για την πόλη του Αγρινίου.

Θεωρώντας ότι είναι χρέος όλων μας η σημαντικότερη πνευματική προσωπικότητα του Αγρινίου να τιμηθεί και η υπενθύμιση της αξίας της να γίνει αφορμή για ουσιαστική επαφή με την πνευματική κληρονομιά που έχει αφήσει στην πόλη μας, η ΔΡΩ απέστειλε στους φορείς της πόλης έναν κατάλογο με προτάσεις που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στο πλαίσιο ενός ‘Έτους Χατζόπουλου”. 

Ελπίζουμε ότι το ενδιαφέρον της ΔΡΩ συνάδει με την οπτική της πλειοψηφίας των Αγρινιωτών για το θέμα των 100 χρόνων από τον θάνατο του Χατζόπουλου. Ελπίζουμε επίσης ότι η αφορμή αυτή θα είναι μια ευκαιρία για την πόλη και όλους τους φορείς της για από κοινού πρωτοβουλίες που θα δώσουν “χρώμα” και ειδικό νόημα στο έτος 2020 για τον τόπο μας. 

Δηλώνουμε παρόντες για κάθε βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε και ευελπιστούμε ότι η πόλη μας θα οργανώσει ένα αξιόλογο ‘Έτος Χατζόπουλου”, που θα βάλει το Αγρίνιο στον πολιτιστικό χάρτη της χώρας για το 2020, με ποιοτικές, εξωστρεφείς πολιτιστικές δράσεις.

Οι προτάσεις μας

  • Αδερφοποίηση Αγρινίου με την πόλη του Μπρίντιζι, όπου ενταφιάστηκε ο Χατζόπουλος.
  • Έκθεση στην Δημοτική Αγορά ή σε χώρο του τσιμεντένιου κτιρίου των καπναποθηκών, μέσω της οποίας θα παρουσιάζεται η ζωή και το σύνολο του έργου του Κ. Χατζόπουλου, με απώτερο στόχο την ανάδειξη της λογοτεχνίας της περιοχής και την ανασύσταση του κλίματος της εποχής (του ιστορικού, κοινωνικού και πνευματικού πλαισίου). Η έκθεση θα πρέπει να διαρκέσει κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να μπορέσουν όλα τα σχολεία της πόλης και της περιοχής να την επισκεφθούν. Μετά μπορεί να μεταφερθεί σε έναν χώρο επιλογής του Δήμου για μόνιμη λειτουργία (προς ενίσχυση του εκθεσιακού δυναμικού της πόλης).
  • Πανελλήνιος εικαστικός διαγωνισμός με θέμα τον Κ. Χατζόπουλο, με καταξιωμένους κριτές από τις Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών και χρηματικά βραβεία (για τα 3 καλύτερα έργα), σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Τμήμα Αγρινίου. Τα 20 καλύτερα έργα θα μεταβιβαστούν στον Δήμο και θα παραδοθούν στη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης (άρα θα εμπλουτιστεί η συλλογή της), θα εκτεθούν σε ειδική έκθεση και μετά μπορούν να αναρτηθούν σε χώρους του Δήμου (π.χ. Δημαρχείο), ώστε σε αυτούς να προβάλλεται μία από τις σημαντικότερες μορφές της πόλης.
  • Πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός ποίησης και διηγήματος, με βραβεία και επαίνους, στη μνήμη του Κ. Χατζόπουλου (σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης του νομού). Πρότζεκτ σε σχολεία της πόλης, εκδηλώσεις από το Μουσικό Σχολείο και άλλα σχολεία για τον Χατζόπουλο.
  • Ημερίδα, φιλολογική και μεταφραστική, και έκδοση πρακτικών της (σε συνεργασία με τον Όμιλο Χατζόπουλου, τον Σύνδεσμο Φιλολόγων και το Πανεπιστημιακό Τμήμα Αγρινίου).
  • ΔΗΠΕΘΕ: σειρά παραστάσεων βασισμένων στο έργο του Χατζόπουλου. Μεταξύ άλλων και παράσταση ανοιχτού χώρου στην πλατεία Χατζοπούλου, για συμβολικούς λόγους. Σχετικό αφιέρωμα στο μαθητικό φεστιβάλ θεάτρου.
  • Γράφιτι στην πόλη με το πορτρέτο του Χατζόπουλου και οπτικό υλικό εμπνευσμένο από το έργο του.
  • Αστικά λεωφορεία: ανάρτηση αυτοκόλλητων επιφανειών με λίγους, επιλεγμένους στίχους του Χατζόπουλου.
  •  Ειδική σελίδα στην ιστοσελίδα του Δήμου Αγρινίου με την ονομασία «Έτος Χατζόπουλου, Αγρίνιο 2020», όπου θα αναρτώνται ειδήσεις, ανακοινώσεις κ.λπ. σχετικά με το έτος Χατζόπουλου, κείμενα του μαθητικού διαγωνισμού και αρχειακό υλικό για τη ζωή και το έργο του, από το τέλος του 2019 και κατά τη διάρκεια όλου του έτους 2020.

 

Πρόταση ΔΡΩ για έτος Κώστα Χατζόπουλου Read More »

Το έθιμο των Χαλκουνιών στο τελικό στάδιο για την εγγραφή τους στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας

Ο φάκελος υποψηφιότητας των Χαλκουνιών Αγρινίου κατατέθηκε στην Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με στόχο την εγγραφή του εθίμου στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας (Σύμβαση UNESCO για την διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς).

Η διαδικασία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Γ΄ Στάδιο, κατά το οποίο θα κριθεί οριστικά εάν τα Χαλκούνια ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές που διέπουν το Εθνικό Ευρετήριο. Εάν η Εθνική Επιστημονική Επιτροπή για την εφαρμογή της Σύμβασης για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά διατυπώσει θετική γνώμη, τα Χαλκούνια θα εγγραφούν στο Εθνικό Ευρετήριο με Υπουργική Απόφαση, εξέλιξη σημαντική για το Αγρίνιο.

Η σύνταξη του φακέλου πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της ΔΡΩ-Κίνησης Πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία. Η ΔΡΩ θεωρεί αναγκαία την εγγραφή των Χαλκουνιών στο Εθνικό Ευρετήριο γιατί το συγκεκριμένο έθιμο αποτελεί πλέον διακριτό στοιχείο της τοπικής ταυτότητας του Αγρινίου, έχει αγκαλιαστεί από σύσσωμη την τοπική κοινότητα και τον Δήμο Αγρινίου και αναδεικνύει σημαντικές πτυχές της κοινωνικής μνήμης της πόλης μας

Το έθιμο των Χαλκουνιών στο τελικό στάδιο για την εγγραφή τους στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας Read More »